Αιτωλ/νία:Καταγγέλλουν όργιο παραβάσεων στο υδροηλεκτρικό Δαφνοζωνάρας Αυλακίου
Επιτροπή αγώνα:Δε φοβόμαστε-Καμία απειλή δε θα μας πτοήσει-Θύματα είμαστε εμείς
Πλειάδα παρανομιών στο υδροηλεκτρικό της Δαφνοζάρας στον ορεινό Βάλτο Αιτωλ/νίας ,απο την κατασκευάστρια εταιρεία καταγγέλλουν δεκάδες πολίτες .
Η "Επιτροπή αγώνα" αναφέρεται σε επιστολή της στις δεκάδες παρανομίες που έχουν γίνει χωρίς άδειες και όπως τονίζουν παραβιάζουν σχεδόν όλους τους όρους της περιβαλλοντικής μελέτης βάση των οποίων ελήφθει η άδεια του έργου και ζητούν την άμεση ανάκλησή της.Επίσης οι ίδιοι αναφέρονται στα γεγονότα που συνέβησαν πριν λίγες μέρες που είχαν σαν συνέπεια την σύλληψη μερικών εξ αυτών μιλώντας για "μπράβους" που τους επιτέθηκαν και για "πανικό ενοχής" της εταιρείας(ΤΕΡΝΑ).
Θυμίζουμε πως οι σοβαρές καταγγελίες-διαμαρτυρίες των κατοίκων έχουν φτάσει με αναφορά και προς τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και στην Βουλή με αναφορά των Βουλευτών του ΚΚΕ Μωραΐτη-Καραθανασόπουλο
"Δεκάδες παρανομίες που παραβιάζουν σχεδόν όλους τους όρους της περιβαλλοντικής μελέτης"
"Την Τετάρτη 6 Σεπτεμβρίου στις 12 περίπου το μεσημέρι, επισκεφτήκαμε την περιοχή του φράγματος της ΤΕΡΝΑ στην περιοχή Δαφνοζωνάρα του Δήμου Αμφιλοχίας στον π. Αχελώο, σε περιοχή ΝΑTURA, CORINE, χαρακτηρισμένο τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλους.Στον δρόμο που οδηγεί στο φράγμα συναντήσαμε 2χλμ. πριν το φράγμα παράνομα τοποθετημένη σιδερένια πόρτα διακοπής της παραποτάμιας οδού, με λουκέτο ξεκλείδωτο (το απόγευμα ξαναπεράσαμε και ήταν κλειδωμένο).
Αμέσως μετά συναντήσαμε τις παρακάτω παρανομίες που έχουν γίνει χωρίς άδειες και παραβιάζουν σχεδόν όλους τους όρους της περιβαλλοντικής μελέτης βάση των οποίων ελήφθει η άδεια του έργου (και θα έπρεπε να έχει ανακληθεί εφόσον δεν τηρούνται). Σημαντικό μέρος των παρανομιών αλλά όχι όλες έχουν ήδη διαπιστωθεί και από τις δημόσιες ελεγκτικές αρχές.
1) Δημιουργημένους αποθεσιοθαλάμους τόνων μπάζων του έργου σε δασικές εκτάσεις σε μη εγκεκριμένες θέσεις και μελέτες αποκατάστασης, καθώς και χωρίς άδεια κατασκευές από σκυρόδεμα.
2) Κατασκευή μη εγκεκριμένης οδοποιίας πρόσβασης στο φράγμα μήκους 3χλμ και παραβίαση του εγκεκριμένου πλάτους (μεγαλύτερη από 4-8μ.) φτάνοντας και τα 20 μ. Μη κατασκευή της προβλεπόμενης σήραγγας αλλά κατασκευή επιφανειακής οδοποιίας και μάλιστα τα πρανή της με μπάζα έχουν καταστρέψει το τοπίο της μιας όχθης του Αχελώου σε μήκος 1χλμ.
3) Κατασκευή ιχθυοδιόδου που δεν εξασφαλίζει την μετακίνηση των ψαριών, 10μ. μακρυά από τη ροή του νερού στα κατάντι.
4) Κατασκευή διαδρόμου καγιάκ ακατάλληλο και επικίνδυνο στα κατάντι αφού η έξοδός του απέχει υψομετρικά 2μ. από΄το νερό της κοίτης.
5) Κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων υπερκείμενων του επιπέδου του φράγματος.
6) Παράνομη κατασκευή σιδερένιας πόρτας δύο χλμ, πριν τις εγκαταστάσεις του φράγματος, επί της παραποτάμιας οδού και περιφράξεων που εμποδίζουν την πρόσβαση και την διέλευση ανθρώπων και ζώων στις όχθες του ποταμού και στις δημόσιες εκτάσεις σε μήκος 2 χλμ.
7) Παρεμπόδιση και επίθεση από τον υπεύθυνο λειτουργίας του έργου να βρισκόμαστε μακρυά από το φράγμα100μ., στον κοινής χρήσης δρόμο και να πραγματοποιήσουμε τοπογραφικές μετρήσεις έξω από τις περιφραγμένες εγκαταστάσεις του φράγματος.
8) Παραβίαση των εγκεκριμένων γεωμετρικών και ειδικά τα υψομετρικών στοιχείων του φράγματος, της στάθμης της λίμνης που δημιουργεί και την επίδρασή τους στην καταστροφή του ιστορικού και προστατευόμενου Γεφυριού του Αυλακίου – Καταφυλλίου, που θα παρουσιαστούν αναλυτικά στον αρμόδιο εισαγγελέα που ήδη έχει επιληφθεί της υπόθεσης κατόπιν προσφυγής κατοίκων. Ύψος του φράγματος μεγαλύτερο του εγκεκριμένου κατά 6.50μ. και συνεπώς Λεκάνη κατάκλυσης διπλάσια σε μήκος και σε στάθμη ψηλότερη κατά 6.50μ. (με τοποθετημένα τα θυροφράγματα ύψους 3.30μ. κατά την ΤΕΡΝΑ). Στην αυτοψία μας είχαν αφαιρεθεί .
9) Η λεκάνη κατάκλυσης περιλαμβάνει (όπως έχει αποκρυφτεί από λάθος ή δόλο στις ΜΠΕ για να αδειοδοτηθεί το έργο) το φράγμα Αυλακίου μέσα σε αυτήν και μάλιστα βυθισμένο με ύψος νερού εκεί στα 4.00μ., και όταν τοποθετηθούν τα θυροφράγματα ανεβάζουν το ύψος νερού στο γεφύρι συνολικά στα 7.30μ. Δηλαδή βυθισμένο περισσότερο από το 50% του ύψους του , 7.30μ. από τα 13μ.
Η οπτικά εμφανής βύθιση του γεφυριού Αυλακίου με μετρήσεις σε 4μ. βάθους νερό σε σχετική ηρεμία την πιο άνυδρη περίοδο και η μείωση του ελεύθερου ύψους του από τα 13μ. περίπου στα 9μ. δείχνει ότι αυτό εμπεριέχεται στην λεκάνη κατάκλυσης του φράγματος και μάλιστα χωρίς την υπερύψωση της λεκάνης κατά άλλα 3.30μ. από τα πρόσθετα θυροφράγματα που τοποθετεί η εταιρεία. Το υψόμετρο της στάθμης του νερού στο γεφύρι (της λίμνης που προκαλεί το φράγμα) μετρήθηκε όσο και το ύψος του νερού στο φράγμα, όσο και η τσιμεντένια στέψη του φράγματος στο +298.20μ., επιβεβαιώνοντας ότι το Γεφύρι βρίσκεται εντός της λεκάνης κατάκλυσης που δημιουργεί το φράγμα (και μάλιστα χωρίς να είναι τοποθετημένα τα θυροφράγματα).
Η υδραυλική μελέτη του έργου δείχνει ότι προκαλείτε καταστροφική για το Γεφύρι Αυλακίου υπερύψωση της στάθμης του νερού στην πλημμύρα από το φράγμα της ΤΕΡΝΑ, επιπλέον και επί το δυσμενέστερο μπαζώνεται λόγο της κατάληψής του από την λεκάνη κατάκλησης που το φράγμα δημιουργεί.Αυτός είναι και ο βασικός λόγος σημαντικών φθορών του μέσα σε 5 χρόνια από 2 πλημμύρες, που απαιτούν την σε μεγάλη έκταση ανακατασκευή του, για να μην καταρρεύσει πλήρως στην επόμενη πλημμύρα.
Εξ αυτών τών λόγων, συνολικά οι άδειες και οι εγκρίσεις και ειδικά οι περιβαλλοντικές, που έχουν ληφθεί με λάθος ή παραλανητικά στοιχεία, δεν μπορούν να έχουν καμία ισχύ και πρέπει να ανακληθούν.Πρέπει με κατ` επείγουσες διαδικασίες, επειδή υπάρχει επείγον λόγος για την προστασία του Γεφυριού Αυλακίου για να μην καταρρεύσει σε επόμενη πλημμύρα, οι αρμόδιες υπηρεσίες, Υπ. Πολιτισμού (Νεωτέρων Μνημείων), Περιφέρεια, Αποκεντρωμένη Διοίκηση, Δήμος :
1. Να ελέγξουν με τοπογραφική αποτύπωση του φράγματος και του γεφυριού και υδραυλική μελέτη τα καταγγελλόμενα, καθώς και με στατική μελέτη την καταλληλότητα και την επισκευή του γεφυριού.
2. Να προβούν σε καθαρισμό της κοίτης του Γεφυριού Αυλακίου (μπαζωμένο μέχρι και 3.50μ. από φερτά και κλαδιά) και να ληφθούν άμεσα μέτρα προστασίας του, ενόψει των βροχών.
3. Να υποχρεωθεί η ΤΕΡΝΑ να κατεβάσει τη στάθμη κατάκλυσης τουλάχιστον στο εγκεκριμένο υψόμετρο +295.00μ.
Πρέπει άμεσα να τηρηθούνοι περιβαλλοντικοί όροι που παραβιάζονται, να αποκατασταθούν όσες συνέπειες και επιπτώσεις έχουν υπάρξει.
1. Να καταγραφούν με ευθύνη των Δήμων και των υπηρεσιών και να αποζημιωθούν οι πραγματικά κατακλυζόμενες αγροτικές ιδιοκτησίες- καλλιέργειες.
2. Να αποκατασταθούν τα αντλιοστάσια και τα μονοπάτια για τα ζώα.
3. Να ανακατασκευαστεί η ιχθυοδίοδος ώστε να ανταποκρίνεται στους περιβαλλοντικούς όρους και όχι όπως τώρα που δεν εξασφαλίζει την μετακίνηση των ψαριών αφού καταλήγει 10μ. μακρυά από τη ροή του νερού στα κατάντι.
4. Να ανακατασκευαστεί ο διάδρομος καγιάκ-βαρκών ώστε να ανταποκρίνεται στους περιβαλλοντικούς όρους. Να έχει το κατάλληλο πλάτος για την δίοδο βαρκών και στα κατάντι να φτάνει εντός της κοίτης και η έξοδός του να μην απέχει όπως τώρα υψομετρικά 2μ. από΄το νερό της κοίτης με κίνδυνο να τραυματιστεί με βεβαιότητα όποιος δοκιμάσει να περάσει.
5. Η αρμόδια πολεοδομία να ελέγξει για την κατασκευή κτιριακών εγκαταστάσεων υπερκείμενων του επιπέδου του φράγματος αν υποχρεούταν για αυτές να ζητήσει άδεια η ΤΕΡΝΑ και να κατεδαφιστούν οι τσιμεντένιες και άλλες κατασκευές στους μη εγκεκριμένους χώρους απόθεσης.
6. Το δασαρχείο να μεριμνήσει για την επιβολή προστίμων και κυρώσεων για την μη εγκεκριμένη απόθεση μπαζών την κατασκευή μη εγκεκριμένης οδοποιίας πρόσβασης στο φράγμα μήκους 3χλμ και παραβίαση του εγκεκριμένου πλάτους (μεγαλύτερη από 4-8μ.) φτάνοντας και τα 20 μ. και την μη αληθή παρουσίαση της λεκάνης κατάκλυσης.
7. Να αρθεί η παράνομη απαγόρευση διέλευσης κατά μήκος της όχθη του Αχελώου στο σημείο του φράγματος και η απαγόρευση κοινής χρήσης της όχθης και της παραποτάμιας οδού.
8. Να αποσυρθεί- κατεδαφιστεί η σιδερένια πόρτας 2χλμ πρίν το φράγμα επί της παραποτάμιας οδού, αφού οι περιβαλλοντικοί όροι και οι όροι του οικείου δασαρχείου, η σύμβαση με το δήμο, επιβάλλουν την κοινή χρήση της κατασκευασμένης οδού.
9. Να αποσυρθούν- κατεδαφιστούν τα συρματοπλέγματα που εμποδίζουν την πρόσβαση στο ποτάμι και την διέλευση, ανθρώπων και ζώων. Όπου αυτά απαιτούνται για την ασφάλεια με ειδική αδειοδότηση και έγκριση από τις αρμόδιες υπηρεσίες να τοποθετηθούν, αφήνοντας όμως ελεύθερη πρόσβαση διέλευσης ανά διαστήματα στις δασικές εκτάσεις και στο ποτάμι καθόλο το μήκος του.
10. Να αποσυρθεί- κατεδαφιστεί η περίφραξη των εγκαταστάσεων του φράγματος και να ανακατασκευαστεί με άδεια και εγκρίσεις ώστε να επιτρέπει την ελεύθερη δίοδο κατά μήκος της όχθης του ποταμού και σε αυτό το σημείο, όπως προβλέπουν οι εγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί όροι.
Επιτροπή αγώνα:"Και χαμένοι και δαρμένοι"-Τα πραγματικά γεγονότα για το επεισόδιο στο Φράγμα Αυλακίου
"Η επίθεση και η ψευδομήνυση εναντίον μας με στόχο να μην εκτελέσουμε την αυτοψία και τις τοπογραφικές μετρήσεις και για τον εκφοβισμό μας έπεσε στο κενό και είναι τακτική πανικού ενόχου (ΤΕΡΝΑ). Από τα παραπάνω φαίνεται τι είχαν να κρύψουν.
Αρχικά παρκάραμε κατεβήκαμε και σε λίγο στήσαμε τα 2 GPS περίπου 100μ. έξω από την περιφραξη του φράγματος. Σε λίγο ήρθε ένας υπάλληλος μέσα από την περίφραξη του φράγματος και μας ρώτησε τι κάνουμε και του απαντήσαμε.
Σε μισή ώρα ήρθε ο μηχανικός υπεύθυνος λειτουργίας του έργου και μας δήλωσε ότι είναι ιδιωτικός ο χώρος, μας ζήτησε τα ονόματά μας, τις ιδιότητες μας και το λόγο της παρουσίας μας, όπως και του απαντήσαμε δηλώνοντάς του ότι μπορεί να φωνάξει την αστυνομία να δούμε αν είναι ιδιωτικός ο χώρος και αν γνωρίζει σε πόσα χλμ μακρυά από το φράγμα στην όχθη του ποταμού σε δρόμο κοινής χρήσης τελειώνει ο ιδιωτικός τους χώρος. Σε ερώτησή μας, απάντησε ότι επίσης μας απαγορεύει την προσπέλαση στις εγκαταστάσεις στην γέφυρα και στα κατάντι του φράγματος (παραβίαση περιβαλλοντικού όρου που επιβάλλει την μη διακοπή της διέλευσης κατά μήκος του ποταμού), συμπεριφορά που περιμέναμε λόγω του ότι στην πράξη έχει περιφράξει όλο το χώρο (δικαιολογημένα σε ένα βαθμό για λόγους ασφαλείας των εγκαταστάσεων αλλά υποχρεούτε να εξασφαλίζει και την ελεύθερη διέλευση στην όχθη). Απλά δεν επιθυμούσε όπως του είπαμε να διαπιστώσουμε και με φωτογραφική τεκμηρίωση τις παρανομίες ειδικά στην ιχθυοδίοδο.
Μετά από συνεχείς συνεννοήσεις στο τηλέφωνο προφανώς με την Εταιρεία και όταν ξεστήσαμε τα GPSγια να βάλουμε στη μία από τις 2 στάσεις μας που πια είχαν συντεταγμένες το τοπογραφικό όργανο για την «ωφέλιμη» φάση των μετρήσεων και μετά από μία ώρα συζητήσεων, φάνηκε ότι σήμανε η ώρα από τις συζητήσεις να περάσει στις πράξεις.Η επίθεση εναντίον μας έγινε 100μ. μακρυά, έξω από τις εγκαταστάσεις και την κλειδωμένη πόρτα του απροσπέλαστου φράγματος, όπου ήρθε με μεθόδους μπράβου νύχτας ο «μηχανικός υπεύθυνος λειτουργίας» του έργου ξεκάθαρα για να μην κάνουμε τοπογραφικές εργασίες, επιτιθέμενος σε μας και στον τοπογραφικό εξοπλισμό μας.
Απλώς επειδή πήγαμε απροειδοποίητα ήθελαν λίγο χρόνο συζήτησης μέχρι να πάρουν τις σκληρές αποφάσεις και μάλλον χωρίς να πάρουν τις καλύτερες. Ποιος να πιστέψει ότι εμείς τοπογράφοι δεν πήγαμε για να μετρήσουμε αυτοί για να μας διώξουν δεν μας επιτέθηκαν.Εμείς να μετρήσουμε δέρνωντας δεν γίνονταν και μάλιστα βάζοντας σε κίνδυνο προσωπικό μας τοπογραφικό εξοπλισμό αξίας δεκάδων χιλιάδων ευρώ και είχαμε άλλο τρόπο που ακολουθήσαμε την επόμενη μέρα.Αυτοί να μας διώξουν χωρίς να μας επιτεθούν δεν είχαν άλλο τρόπο παρά μόνον αυτόν και σε περίπτωση που έφτανε η αστυνομία πάλι θα κάναν φασαρία και ψευδομηνύσεις για να μην μετρήσουμε και να βρεθούμε όλοι στο τμήμα.
Αμέσως καλέσαμε το 100 ζητώντας προστασία και μετά από 1 περίπου ώρα που περιμέναμε και δεν είχε έρθει αποχωρήσαμε αφού υπο αυτές τις συνθήκες δεν γινόταν να δουλέψουμε.Μεταβήκαμε στο γεφύρι του Αυλακίου όπου πραγματοποιήσαμε μετρήσεις, επιστρέψαμε στο φράγμα δύο από εμάς, προς αναζήτηση ενός κινητού τηλεφώνου μας που
χάθηκε και τελικά δεν βρέθηκε, με τα πόδια αφού η σιδερένια πόρτα 2χλμ. μακρυά από αυτό είχε πια κλειδωθεί και επιστρέψαμε τελειώνοντας τις μετρήσεις στο γεφύρι Αυλακίου.
Δυστυχώς οι προσπάθειες της Εταιρείας δείχνουν πανικό ενοχής και φυσικά δεν εμπόδισαν όπως νόμιζε η Εταιρεία τις μετρήσεις και την αυτοψία που διενεργήσαμε και την επόμενη-δεύτερη μέρα (αρκετά μακρυά από το φράγμα, από σημεία με αρκετή ορειβασία και βοήθεια ανθρώπων της περιοχής που γνωρίζουν τα μονοπάτια) και θα παραδοθεί στις αρμόδιες υπηρεσίες, στους πολίτες και στον αρμόδιο εισαγγελέα.
Στο τέλος της δεύτερης ημέρας νωρίς το απόγευμα και φεύγοντας από την περιοχή του Αυλακίου για Αθήνα διασταυρωθήκαμε με περιπολικό που έκανε αναστροφή και σταματώντας μας, μας ανακοίνωσε ότι έχει υποβληθεί μήνυση εναντίον μας και αφού είμαστε στα χρονικά όρια του αυτοφώρου πρέπει να τους ακολουθήσουμε στο τμήμα Εμπεσού, όπως και κάναμε.Έγινε τηλεφωνική παρέμβαση και του βουλευτή της περιοχής του ΚΚΕ Ν. Μωραΐτη, που έχει καταθέσει στη Βουλή και σχετική αναφορά για το θέμα.Η εισαγγελέας διέταξε να αφεθούμε και επιστρέψαμε στην Αθήνα.
Οι κάτοικοι και όχι μόνο, τώρα ξέρουν. Μπροστά στα εκατομμύρια των κερδών οι επενδυτές δεν σταματάνε μπροστά σε κανένα έγκλημα. Να καταστρέφουν γεφύρια, να θεωρούν ιδιοκτησία τους τα ποτάμια και τα βουνά, να πνίγουν τα αντλιοστάσια των αγροτών και τα μονοπάτια των κτηνοτρόφων, να πλημμυρίζουν τα χωράφια χωρίς καν αποζημιώσεις, να κοροϊδεύουν επιστήμονεςστις δημόσιες ελεγκτικές υπηρεσίες, να «βουλώνουν» τα στόματα Δημάρχων, Περιφερειαρχών, Πρωθυπουργών, να κάνουν ψευδείς δηλώσεις τήρησης των περιβαλλοντικών όρων καθώς και ψευδείς μηνύσεις.
Οι κάτοικοι μπορούν να υπερασπιστούν τη ζωή τους απέναντι στις Εταιρείες που παίρνουν τον πλούτο της χώρας για να κερδίζουν αυτές και να πληρώνουμε εμείς. Απαιτούν μέτρα προστασίας της ζωής τους και του περιβάλλοντος και ο πλούτος να ανήκει στο λαό για το λαό.Γ.Ι. ΡεμούνδοςΑγρ. Τοπογράφος Μηχ/κος , (Μελετ. πτυχίο Υδραυλικών και Περιβαλλοντικών μελετών), μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Τοπογράφων του ΤΕΕ".
Το πρώτο βήμα για την αναστήλωση της θρυλικής Γέφυρας Κοράκου στον Αχελώο
Γράφει ο Μενέλαος Παπαδημητρίου
Ξεκίνησαν οι μελέτες απο το ΕΜΠ για την αναστήλωση της θρυλικής Γέφυρας Κοράκου
Το πρώτο βήμα για την σύνταξη της Μελέτης για την αναστήλωση του Θεογέφυρου των Βαλκανίων, της θρυλικής ΓΕΦΥΡΑΣ ΚΟΡΑΚΟΥ στον Αχελώο έγινε με την άφιξη προχθές 6-9-2017 στις Πηγές Άρτας δύο διπλωματούχων μηχανικών από το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο με τον απαραίτητο εξοπλισμό τους.Αυτοί θα παραμείνουν για τρείς ημέρες στις Πηγές για την εκτέλεση των απαραίτητων εργασιών στα υπολείμματα της Γέφυρας Κοράκου.
Είναι ένα μεγάλο βήμα, κοντά στα άλλα, μετά την 1η Επιστημονική Ημερίδα της 23-8-2010 και τις χρόνιες προσπάθειες της Διαπεριφερειακής Επιτροπής Φορέων, αλλά και απλών ανθρώπων, ώστε να ευοδωθούν αυτές οι προσπάθειες.Υπενθυμίζουμε ότι στην Οργανωτική Επιτροπή για την Αναστήλωση της Γέφυρας Κοράκου, της οποίας Πρόεδρος είναι ο εξ ημών Μενέλαος Παπαδημητρίου, συμμετέχουν οι δύο δήμοι - Γ. Καραϊσκάκη Άρτας και Αργιθέας Καρδίτσας, οι δύο Aντιπεριφέρειες: Άρτας και Καρδίτσας, η Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας και το Κ.Π.Ε Μουζακίου Καρδίτσας (Κώστας Γραμμένος).
Η αρχή έγινε με την επαφή που είχε η Αδελφότητα Πηγιωτών Άρτας, ως μέλος και αυτή της παραπάνω Επιτροπής, με τον Καθηγητή του Πολυτεχνείου τον συμπατριώτη Ηπειρώτη Χρήστο Γιαννέλο ο οποίος συμμετέχει και στην αναστήλωση της Γέφυρας της ΠΛΑΚΑΣ.Έτσι στο πλαίσιο μεταπτυχιακού προγράμματος της Σχολής Πολιτικών μηχανικών του Ε.Μ.Π ανατέθηκε μεταπτυχιακή εργασία σε δυο διπλωματούχους Πολιτικούς μηχανικούς του Ε.Μ.Π τους κ. κ. Γ. Χούσο και Ι. Τσέλιο με θέμα την <<Την τεκμηρίωση και την μελέτη της Γέφυρας Κοράκου καθώς και την διατύπωση προτάσεων για την αναστήλωσήτης >>.
Οι δύο μηχανικοί θα έλθουν σε επαφή και με τις αρμόδιες υπηρεσίες στις οποίες εστάλησαν και έγγραφα. Θα συλλέξουν πληροφοριακά στοιχεία και θα προβούν σε μετρήσεις χρήσιμες για την εκπόνηση της προμελέτης με υπερσύγχρονα μηχανήματα ακριβείας ,ενώ θα κάνουν και δειγματοληψίες.
Τα αποτελέσματα της εργασίας αυτής θα χρησιμοποιηθούν για την εκπόνηση της προμελέτης και μελέτης για την Αναστήλωση της Γέφυρας Κοράκου .
Της εργασίας αυτής εποπτεύει η Καθηγήτρια του Ε.Μ.Π κα Ελισάβετ Βιντζηλαίου, την οποία σημειωτέον είχαμε επισκεφθεί ενημερωτικά το 2010 στο γραφείο της ενόψει της 1ης Επιστημονικής Ημερίδας (Μενέλαος Παπαδημητρίου – Χρήστος Καπερώνης και ο αείμνηστος σήμερα Νίκος Μπαλάς), μάλιστα δε μας έδωσε και επιστολή της στήριξης της προσπάθειάς μας!!!
Ο αγώνας μας, που έχει πάρει και Ευρωπαϊκές διαστάσεις με τη βοήθεια του στελέχους της Ευρωπαϊκής Ένωσης Αντώνη Κοσσυβάκη τόσο για τη ΓΕΦΥΡΑ όσο και για την ΑΝΑΠΤΥΞΗ της ΚΟΙΛΑΔΑΣ ΑΧΕΛΩΟΥ, θα συνεχισθεί ως την τελική δικαίωση!!!
Ως Επιτροπή εκφράζουμε τις θερμές ευχαριστίες μας στους Καθηγητές του ΕΜΠ κ. κ. Ελισάβετ Βιντζηλαίου και Χρήστο Γιαννέλο!!!
Για τη Διαπεριφερειακή Επιτροπή Ανακατασκευής της ΓΕΦΥΡΑΣ ΚΟΡΑΚΟΥ
Μενέλαος Παπαδημητρίου – Χρήστος Καπερώνης
Επειδή υπάρχουν και έρχονται οι γενιές των 20 και 30!
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος
Μακριά από την "λάμψη" των κυβερνητικών, αντικυβερνητικών και αγωνιστικών πλευρών της ΔΕΘ βρίσκονται τα συμβαίνοντα ζωής των πολιτών και των νέων.
Εκτός από τον ΕΝΦΙΑ, την υπερ-φορολόγηση και τα πρόσφατα της "πολιτικής ψυχοπαθολογίας", υπάρχουν οι νέοι και οι νέες 20, 30, 40 χρόνων που αναζητούν ένα καθαρό σκίτσο για το μέλλον τους. Ολόκληρες γενιές που μεγάλωσαν και πορεύονται με την λιτότητα, την ανεργία, την αδυναμία του οικογενειακού προυπολογισμού για τα 90-120 Ευρώ στον λογαριασμό της παρέας για μια ολιγοήμερη απόδραση σε ένα νησί. Τώρα ποιοί και πότε, πώς, με ποιά εργασία πρόκειται να στηρίξουν τις σημερινές συντάξεις και οι ίδιοι που να ελπίζουν για τις δικές τους; Στο πολιτικό πεδίο η ιστορία "γράφεται" και με το ότι έπρεπε να γίνει και δεν έγινε. Από τότε που οι γονείς έβρισκαν στο γραμματοκιβώτιό επιστολές τραπεζών που τους καλούσαν με μια απλή υπογραφή να πάρουν κάποιες χιλιάδες ευρώ μέχρι τα σημερινά "κόκκινα" υπάρχει και υπερχρέωση "ενόχων" στην αντίληψη των νέων.
Η κρίση πύκνωσε το χρόνο και πλήθος γεγονότων εναλλάσσονται λές και πρόκειται για ταινίες μικρού μήκους. Οι νέοι άνθρωποι προσπαθούν να ονειρευτούν με συμπίεση υποχρεώσεων, των δικών τους αγωνιών ή των γονιών σε μια δύσκολη καθημερινότητα που αφαιρούν περιθώριο στο όνειρο να διαρκέσει. Άλλωστε είναι κυρίως αυτοί που σηκώνουν την εξοντωτική και απίστευτη υπέρ-αλυσίδα -κάθε είδους, που δηλώνονται για 4ωρα ενώ δουλεύουν 8ωρα, σε μια εποχή που η ανεργία των φίλων τους χρησιμοποιείται ως κόπτης διεκδίκησης δικαιωμάτων. Σε μια χώρα που τρόικα έχει διαλύσει και υποκαταστήσει τον επιτελικό, ρυθμιστικό ρόλο του κράτους και αρκετοί των εργοδοτών έχουν μπερδέψει το κέρδος με την παραγωγή, την επιχειρηματικότητα και την τήρηση στην πράξη της εργατικής νομοθεσίας. Έτσι τα προσωρινά των ρυθμίσεων από την φορολογία έως την μερική απασχόληση έγιναν μόνιμα.
Και τώρα στη ΔΕΘ: μεταρρυθμίσεις και πάλι στα εργασιακά κλπ., αλλά η απλήρωτη εργασία δεν αποζημιώνεται με διατάξεις ούτε με την μιντιακή ρητορική για την επιχειρηματικότητα των νέων. Στην ΝΔ θυμήθηκαν την "τσέπη" του λαού αλλά επί των σοβαρών στην κρίση της εργασίας τίποτα. Καμμιά πρόταση πως η γενιά των 350 ευρώ μπορεί να γίνει των 700. Τώρα με την διεύρυνση της ατζέντας από την κυβέρνηση -παιδεία, δημόσια διοίκηση, κοινωνική οικονομία κλπ- αναδεικνύεται η επιδερμικότητα και η ένδεια της αξιωματικής ΝΔ. Με "τρύπιες" πολιτικές και κούφιες εξαγγελίες περί επενδύσεων ή ανάπτυξης δεν πετυχαίνεται ο ικανός ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ -4,5%- για την έξοδο απο τον πάτο του βαρελιού με τις υπογραφές για "υπέρογκα" πλεονάσματα, τις οποίες η ΝΔ δεν αμφισβητεί. Η ίδια η ιστορία διδάσκει ότι γράφεται και από όσα δεν γίνονται, και με αυστηρό "πόιντ σύστεμ", και τότε γίνεται εντυπωσιακά αποκαλυπτική. Στην ΔΕΘ επιχειρείται να "συμβασιοποιιηθεί" το οριστικό χαμήλωμα των προσδοκιών, και ειδικά των νέων γενιών, μια διαχωριστική των "κάτω" και των "μεσαίων που επικρέμονται" με ασκήσεις μικρού δικομματισμού για κοντινή ή παρατεταμένη προεκλογική περίοδο. Όμως οι στίχοι του τραγουδιού του Αλκίνοου: "Μικρός ορκίστηκα το κόσμο να αλλάξω, μα στα σαράντα μου είμαι ο κόσμος, πού να ψάξω για τον ένοχο;" δεν είναι παντός καιρού. Ούτε κατεστημένο είναι οι 40ρηδες και αρκετοί ούτε εγκατεστημένοι στην χώρα.
Φαίνεται όμως ότι οι κρατούντες πολιτικά και οικονομικά ξεχνούν ότι "τίποτε δεν είναι ισόβιο". Όταν οι συνθήκες αλλάζουν τόσο γρήγορα και δεν αφήνουν χώρο για το όνειρο τότε η αναζήτηση νοήματος ζωής γίνεται κύμα. Όταν είναι συνεχείς οι αποτυχίες για δρόμο στο μέλλον ή οι νέες γενιές συναντούν τοίχους, βρίσκουν τρόπο και ανοίγουν το δρόμο!
Zήσε μαύρε μου..
Γράφει ο Αλέξανδρος Χουλιαράς
Όλοι μας έχουμε μια πρόταση, για την προκοπή και την πρόοδο της χώρας και του λαού της. Κάποιοι, σαν άλλοι αβδηρίτες, θέλουν φαραωνικά έργα, άλλοι θέλουν να φάνε τα λαρύγγια των μεταναστών και των Εβραίων, άλλοι ψάχνουν να βρουν τα χειμερινά ανάκτορα για να κάνουνε γιουρούσι, άλλοι σχίζουνε μνημόνια κ.ο.κ. Μέσα σ΄ αυτόν τον ορυμαγδό των προτάσεων λέω να καταθέσω και γω μια... σωτήρια πολιτική πρόταση.
Όλοι λένε –μηδέ και των Ευρυτάνων εξαιρουμένων- ότι ο πολιτισμός, ο ήλιος κι η θάλασσα είναι ο κύριος πυλώνας της οικονομικής –και της εν γένει- ανάπτυξης της χώρας μας. Ένα αξιόλογο κομμάτι του πολιτισμού μας είναι ο λαϊκός μας πολιτισμός των τελευταίων διακοσίων χρόνων, του οποίου δυστυχώς η προσέγγιση είναι λαογραφική και εν πολλοίς γραφική.
Αυτός ο πολιτισμός είναι, κατά κύριο λόγο, δημιούργημα ενός σύνθετου οικογενειακού νοικοκυριού, που λειτουργούσε στα πλαίσια μιας αυτοκαταναλωτικής, αυτάρκους και ολιγαρκούς κοινότητας. Σήμερα όλα αυτά ανατράπηκαν άρδην, γιατί οι ελεύθεροι νοικοκυραίοι τράπηκαν σε φυγή, κάτω από τα πυρά της βιομηχανικής αφθονίας και ευφορίας και αυτοφυλακίστηκαν και ευνουχίστηκαν στις πόλεις. Τα νύχια της οικονομκής ολιγαρχίας –βιομηχανικής και χρηματιστικής- μπήχτηκαν πλέον στα μύχια της ύπαρξής μας.
Η εν μέρει επιστροφή στην οικονομία των πολύμορφων νοικοκυριών των κάμπων και των πολυδιάστατων των βουνών μας, αποτελεί πλέον μια επαναστατική πολιτική πράξη, βέβαια λιγότερο παραγωγική αλλά όμως περισσότερο ανθρώπινη. Τα νέα νοικοκυριά μπορούν να αναπτυχθούν: πρωτευόντως σε οικοαγροτοτουριστική κατεύθυνση και δευτερευόντως σε αμιγώς αγροτική ή μεταποιητική ή άλλο τι.
Τούτα τα νοικοκυριά, αναγκαστικά, θα προμηθεύονται σπόρους από τη Mονσάντο, φυτοφάρμακα από τη Μπάγιερν, λιπάσματα από τα μεγάλα εργοστάσια, πετρέλαια από τις “αδελφές” πετρελαϊκές εταιρείες, αγροτικά μηχανήματα, ψυγεία και αναλώσιμα από τις μεγάλες βιομηχανίες του είδους, καθώς επίσης τεχνογνωσία από τους γεωπόνους επιστήμονες.
Όμως για να χαλιναγωγηθεί η αχαλίνωτη απληστία των παραπάνω κολοσσών χρειάζεται μια τίμια, επαναστατική και ισχυρή Αριστερή κυβέρνηση. Η νυν-και ουρανόθεν πεμφθείσα- “κυβερνώσα Αριστερά” είναι ταγμένη, υποταγμένη και χαμένη στους λαβυρίνθους των “κύκλων” που την έφεραν στην εξουσία και η άλλη η -κορακοζώητος-“επαναστατική” φαντασιώνεται, ακόμα το φάντασμα του κομμουνισμού. Η προσδοκώμενη νέα Αριστερά δεν μπορεί να προκύψει, από τα πάνω δηλ. από την βούληση των κέντρων Εξουσίας των ολιγαρχών, αλλά από τα κάτω δηλ. από την ανάγκη για ελευθερία, δημιουργικότητα και αξιοπρέπεια των εξουσιαζόμενων.
Εν ολίγοις ζήσε μαύρε μου να φας το Μάη τριφύλλι.
Όταν το κάπνισμα ωφελούσε σοβαρά τον ανδρισμό
Γράφει ο Αλέξανδρος Χουλιαράς
Ο ποιμενόπαις -όπως κάθε παιδί- ήθελε πολύ να μεγαλώσει και να φορέσει μακριά παντελόνια. Έτσι θα γλίτωνε τις αγγαρείες και τις σφαλιάρες από τους μεγάλους. Επίσης από πολύ μικρός ψιλιαζόταν πως κάτι καλό κρύβεται στα φουστάνια των κοριτσιών, αλλά για τούτο πάντα του λέγανε: “Είσαι μικρός ακόμα”. Γιαυτό πολύ βιαζόταν να μεγαλώσει και πρόσεχε λεπτομερώς και μιμούνταν τους μεγάλους.
Τότε πίστευαν πως το λίγο κάπνισμα ωφελεί σοβαρά την υγεία και την τσέπη . όμως παρά ταύτα οι μεγάλοι άντρες κάπνιζαν αρειμανίως κι είχαν και... μουστάκι. Η πρώτη παιδική πράξη αντρισμού βέβαια γινόταν με το κατά μόνας αμάρτημα. Αγώνας μεγάλος μέχρι το εν εξελίξει αρσενικό να ολοκληρώσει, τις σεξουαλικές σχέσεις με τον εαυτό του!Η πρώτη πρόβα αντρισμού γινόταν με τη φούντα του καλαμποκιού. Την έστριβε και την κόλλαγε με σάλιο στη θέση, που αργότερα θα φύτρωνε το τιμημένο μουστάκι. Στη συνέχεια όταν ξεραινόταν την έτριβε και την έστριβε σε τρυφερό ξερό καλαμποκόφυλο κι έτσι ζούσε μια “μίμηση πράξεως -αντρικής- σπουδαίας και τελείας!”.
Όταν ήθελε ν΄ αλλάξει τη μάρκα των τσιγάρων του, μαδούσε κι έτριβε ξερή κεδρόφλουδα, έκοβε ένα κομμάτι εφημερίδας κι έστριβε το αρωματικότερο τσιγάρο όλων των εποχών. Η μύησή μου σ΄ ένα τέτοιο κάπνισμα έγινε δίπλα σ΄ έναν πούντο στο σελλιώτικο ρέμα. Οι μεγάλοι μου έστριψαν ένα τσιγάρο και μόλις το άναψα πνίγηκα και το πέταξα στον πούντο. “Εν ακαρεί χρόνου” έκανα παρέα με το τσιγάρο στο νερό.
Η έναρξη του καπνίσματος, με τα διάφορα “σακαή” όπως λέγαμε τα Έθνος Κόκκινα και το Τέλειο ήταν οδυνηρή διαδικασία, βέβαια όχι τόσο οδυνηρή όση ήταν το κόψιμο του τσιγάρου. To σχολείο απαγόρευε το κάπνισμα περισσότερο ως ανήθικο κι ελάχιστα ως βλαβερό κι αυτό ενίσχυε την καπνιστική μας μανία.
Ώριμος -βιολογικά- άντρας πείσθηκα ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά τον… αντρισμό και γενικά την υγεία κι έτσι το αποφάσισα και –ως άντρας- το έκοψα, αφού έγραψα τον επικήδειό του με μια “ελεγεία” μου, τα “Αντικαπνιστικά” και τώρα πλέον το φάκελο των διαζυγίων μου κοσμεί το βελούδινο διαζύγιό μου με το τσιγάρο.
"Λεβάντες" και "Πουνέντες"!
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος
Νάμαστε πάλι με τα παιχνίδια επικοινωνίας για την ΔΕΘ. Τώρα κυβέρνηση και ΝΔ "κυνηγούν την ουρά τους".
Και άν είναι εποχικό "καλώς", είναι συμπαθητικό σκέρτσο. Διαφορετικά η συμπτωματολογία για την συνήθεια του καλύτερου φίλου του ανθρώπου, λέει: αναζήτηση προσοχής, υπερενεργητικότητα, βαριεστημάρα και αν αυτό επαναλαμβάνεται μαρτυρά σοβαρότερα αίτια. Η φαινομενικά ακραία πόλωση δεν αναστηλώνει τον δικομματισμό πόσο μάλλον δεν συγκροτεί διπολισμό. Αντίθετα μπορεί να ανοίξει τους ασκούς αντιθετικών ανέμων εντός των κομμάτων ή του ενός -ήδη διαφαίνεται στην ΝΔ-και συνθέμελα να φέρει την πλήρη κατάρρευση και της μικρής υφιστάμενης υπόστασής του, άμεσα ή σε δεύτερο χρόνο.
Επειδή η παρούσα οικονομική κρίση στην χώρα -σε καιρό ειρήνης- έχει ξεπεράσει κάθε ιστορικό προηγούμενο και εγκατέστησε νέα δεδομένα ούτε η πολιτική του δικαιωματισμού της κυβέρνησης ούτε η οι υπερσυντηριτικές επιθέσεις της ΝΔ πείθουν για το χειρότερο ή το καλύτερο. Μπορεί το 5% των υπερπρονομιούχων παντού -που προσπαθούν να προσεταιρισθούν-να διαβουλεύεται παρασκηνιακά και με τους δύο -κάτι που εκφράζεται με τις ανακατατάξεις στα ΜΜΕ-αλλά προς το παρόν αποφεύγει να εκτεθεί και άρα δεν έχει οριστικοποιήσει την στάση του. Άλλωστε και να γίνει αυτό τίποτα δεν εγγυάται ότι δεν θα αλλάξει στάση προσεχώς απλά η διαφορά με το παρελθόν είναι ότι πριν την κρίση η "συστράτευσή" τους ή η απόσυρση ήταν "θεαματική". Ένας ελαφρύ Λεβάντες φυσάει από την πλευρά της κυβέρνησης ενώ αντίθετα η ΝΔ "φυσά η ίδια για Πουνέντες".
Φυσικά τα "δεσποτικά" ΜΜΕ –που δεν είναι και στον αφρό της "υπόληψης" των πολιτών - ασκούν μεγάλη πίεση επί δεκάμηνο, καθημερινά, μήπως και ριζώσουν τον δικομματισμό. Και βέβαια ανεξάρτητα τι υποστηρίζουν έχουν ένα κοινό υπόβαθρο άγχους, φόβου και ανησυχίας: μήπως και υπάρξει τρίτος πόλος με ριζοσπαστικό πρόγραμμα ή ανάκαμψη αυτοδιοικητικών ή συνδικαλιστικών, κοινωνικών κινημάτων. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που παρά τα μικρά ποσοστά της σημερινής Συμπαράταξης, η πιθανότητα ανασύνθεσης και αποταύτισης της ηγετικής ομάδας από το οικονομικό-επικοινωνιακό κατεστημένο, η προοπτική νέας πολιτικής, αυτόνομης οργάνωσης και απαλλαγμένης από "ενοχικά" σύνδρομα για το παρελθόν όσο "αγνοείται" τόσο πιο πολύ αναλύεται για το αύριο.
Και βέβαια η πιθανότητα για Βατερλό δηλαδή ο κίνδυνος, μέσα από την πορεία για ενότητα, να προκύψει η μοιραία διαλυτική διάσπαση δεν έχει εξαλειφθεί, άλλωστε είναι κρυφός πόθος των άλλων δύο και όχι μόνο. Γιατί καλοί οι πολιτικοί σχεδιασμοί όμως η αντοχή τους σε μια οριακή κοινωνική και πολιτική κατάσταση είναι σχετική. Η αδυναμία πρόβλεψης των "αστάθμητων" γεγονότων ή παραγόντων που μπορεί να συμβούν, να επιδράσουν και να βγάλουν μπροστά πολιτικές και κοινωνικές δυναμικές που σήμερα είναι σε "κώμα" ή αποδεκατισμένες καθιστά εδώ, αλλά και από τις ΗΠΑ έως την Ευρώπη, ανοιχτό το ενδεχόμενο κατακλυσμιαίων εξελίξεων.
Κι αν υπάρξουν: λόγος, πρωτοβουλίες, γεγονότα που θα σπάσουν την μοιρολατρία ή την απογοήτευση τότε ή ήττα που θέλει το κατεστημένο να εγκαταστήσει στην όχθη όσων πίστεψαν ή πιστεύουν ότι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος και να γίνει πιο δίκαιος, να είναι μερική ή ολική για το ίδιο. Χρειάζονται αντανακλαστικά λοιπόν από όλους τους πολιτικούς και κοινωνικούς παίκτες αυτής της περιοχής που διαφαίνεται ότι μπορεί και να οργανωθεί!
Κίνδυνος κατάρρευσης για το Γεφύρι του Μανώλη στην Δυτική Ευρυτανία
Κραυγή αγωνίας των κατοίκων που ζητούν επίσπευση των διαδικασιών-Τασιός:Εντός του 2018 οι μελέτες!
Κατεπείγον έγγραφο στάλθηκε σήμερα στον Περιφερειαρχη Στερεάς Ελλάδας κ. Κώστα Μπακογιάννη απο τον εκπρόσωπο του συλλόγου φίλων γέφυρας Μανωλη Γρηγόρη Φέρρα για επείγουσα διαχείριση της κοίτης του Αγραφιωτη στο σημείο του γεφυριού καθως υπάρχει κατολίσθηση πετρών στο πέδιλο του και συνεπώς την επικείμενη κατολίσθηση του απο τα ορμητικά νερά του ποταμού Αγραφιωτη τον Χειμώνα.
Ο κ.Φέρας στην επιστολή του ζητά άμεσες ενέργειες της Περιφέρειας για την διαμόρφωση της κοίτης του Αγραφιώτη ποταμού κάτω απο το γεφύρι ώστε να αποφευχθεί πιθανή κατάρευση τον Χειμώνα.
Αναλυτικά η επιστολή του συλλόγου προς τον Περιφερειάρχη έχει ως εξής..
"Μετα απο καθαρισμό και κοπή δέντρων που έγινε πρόσφατα στο γεφυρι του Μανωλη διαπιστώσαμε οτι στο δυτικό και πιο επίφοβο μερος του γεφυριου υπάρχει κατολίσθηση αρκετών πετρων και διάταση των ήδη υπαρχουσών ρωγμών. Μετα απο τηλεφωνική επικοινωνία μας με τον αντιπεριφερειάρχη της Π.Ε Ευρυτανιας κ.Αριστειδη Τασιο μας ανεφερε οτι συνεχιζεται η δαδικασια προγραμματικών μελετών οι οποιες αναμένονται μεσα στο 2018 πλην ομως ειναι χρονοβόρες και απαιτούν μεγαλη γραφειοκρατία.
Επειδη ομως το γεφυρι ειναι προσβάσιμο μόνο 2 μηνες τον χρονο και συνεπώς τα χρονικά μας περιθώρια στενεύουν επικίνδυνα προτείνουμε:
Η περιφέρεια αμεσα να προχωρήσει στην διαμόρφωση της κοίτης του Αγραφιωτη ποταμού ωστε το νερο να περνάει κάτω απο το γεφυρι και να προστατευθεί το αδύναμο πεδιλο καθως συνεχιζεται η κατολίσθηση των πετρων απο τις βροχες και η κοίτη συνεχίζει την "λανθάνουσα πορεια " οποτε τίθεται ΘΕΜΑ ΚΑΤΑΡΕΥΣΗΣ ΤΟΥ ΓΕΦΥΡΙΟΥ.
Αναμένουμε απο τον περιφερειάρχη Κωστα Μπακογιαννη ΑΜΕΣΑ τις επείγουσες ενέργειες του αφου οι εκκλήσεις μας ειναι και εκκλήσεις όλων των Ευρυτανων ωστε να διασωθεί το ιστορικό μας γεφυρι που αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο κατα το National Geographic. Ο συλλογος μας θεωρεί οτι δίνει αγώνα χρονια τωρα με την προβολη και ανάδειξη του γεφυριου και περιμενουμε ξανά την εμπρακτη υποστήριξη σας".
"Αν καταρρεύσει το γεφύρι θα ...πλακώσει πολλούς"
Στο πλευρό του συλλόγου συντάσσονται οι κάτοικοι των Αγράφων που ζητούν επίσπευση όλων των διαδικαστικών θεμάτων για την εκπόνιση των μελετών ώστε να ξεκινήσουν τα έργα συντήρησης το συντομότερο ώστε να αποφευχθεί το χειρότερο που θα ήταν η κατάρρευση του πιο αρχαιότερου γεφυριού της Ευρυτανίας.
Μάλιστα θέλοντας να εκφράσουν την μεγάλη τους αγωνία για την τύχη του γεφυριού ,και να "αφυπνίσουν" πιθανή ανθρώπινη αδιαφορία απο οποιοδήποτε φορέα αναφέρουν χαρακτηριστικά.. "Το γεφύρι στέκει εκεί πάνω απο 350 χρόνια ανίκητο απο τα στοιχειά της φύσης.Αν δεν τα καταφέρει και καταρρεύσει, θα πλακώσει πολλούς ανευθυνουπεύθυνους"...
Όλα τα αυγά στο καλάθι για διαλογή!
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος
Με εξισώσεις μισαλλοδοξίας η ΝΔ προσπαθεί να κρύψει την απουσία πρότασης έξω από τον μνημονιακό κορσέ, δίνει ιδεολογική "μάχη" οπισθοφυλακών και "ξεχνά" ότι ο εμφύλιος τελείωσε εδώ και πάνω από μισό αιώνα, τον προηγούμενο αιώνα.
Η αποποίηση ευθυνών ως μότο δόμησης και αποδόμησης του κυβερνητικού ή αντιπολιτευτικού αφηγήματος μπροστά στην ΔΕΘ, με διανθίσεις από τα πρόσφατα επεισόδια, καθιστά και αυτή την ΔΕΘ ένα οργανικό στοιχείο του παρακμιακού κύκλου που διανύουμε.
Ευθύνη σημαίνει εκπλήρωση υποχρεώσεων, καθηκόντων που απορρέουν από την θέση, την ιδιότητα, το ρόλο που κατέχει κανείς. Σύγχυση ή σκοπιμότητα; όλα σε ένα και το χειρότερο: υποβάθμιση της νοημοσύνης, μας "μακαρίζουν ως φτωχούς τω πνεύματι". Τα επικά και για επιθεώρηση από τις φωτιές: ο ένας εγκαλεί τον άλλον για την απουσία λίγα μέτρα από την αμμουδιά, ο επί δεκαετία Δήμαρχος δεν γνωρίζει τα της περιφέρειας ενώ εκπροσωπεί τον πρώτο βαθμό, κάτι φοβερές "δηλώσεις" σαν την διαφήμιση που μένεις άυπνος από άλλον! Όλοι μόνιμα προειδοποιούν χωρίς να δρούν ενώ θέλουμε να "πιστεύουμε" ότι εκπονούμε λύσεις, παράγουμε πολιτική με ιεράρχηση αναγκών και προτεραιοτήτων. Όλα τα αυγά -κλούβια και μη- στο ίδιο καλάθι σε σκηνικό απενεργοποιημένης δημοκρατίας, μικροκομματικών κοκορομαχιών, αδρανούς κοινωνίας σε πράξεις ή διεκδικήσεις νέων επιλογών και κατευθύνσεων. Περιστροφές χωρίς καμμιά σύγχρονη ανανέωση ατζέντας που αδυνατούν να δώσουν ψυχή, δύναμη στις κοινότητες των ανθρώπων, ενέργεια στην δημοκρατία.
Με "σπουδαίο ύφος και επιδέξια" δίνουν αμφότεροι την εντύπωση ότι αν ήταν αυτοί όλα θα ήταν λυμένα. Στην καθισιά τους "τρώνε ολόκληρο βόδι" σιγά μην δεν τα καταφέρουν με την κρίση ή τις φωτιές ή την αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας. Και στο τέλος αίτιος είναι -εκτός από τον άνεμο που άλλοτε είναι στρατηγός και άλλοτε στρατιώτης-ο κακός συντονισμός δηλ: η διαχείριση και όχι η έλλειψη στρατηγικής για βαθειές τομές, σύγχρονες ιδέες και ρεαλιστικές λύσεις και σύγκρουση επί αυτών.
Οι εδώ και μισό αιώνα επιλογές -αφού πήγαμε στον εμφύλιο- για την αστική δόμηση και την εμπορευματοποίηση στις χρήσεις Γής με την συνακόλουθη νοοτροπία σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας δεν έχουν καμμία συμμετοχή στις φωτιές; Άραγε αν το περιβάλλον ήταν μια μεγάλη τράπεζα θα είχαμε τέτοια αντιμετώπιση ή ευκολία σε αλληλοκατηγορίες ή σιωπή; και μεθοδικά δεν θα διατίθονταν δις για την διάσωσή της; Η ουσία είναι ότι παντού απαιτείται συνεχής, σταθερή, συστηματική φροντίδα.
Επικαιροποίηση, αποτελεσματικές πλατφόρμες διοίκησης, επιχειρησιακών σχεδίων, ανανέωση μεθοδολογιών και εργαλείων και κυρίως να τελειώσει η προχειρότητα, οι τακτικισμοί, ο πολιτικαντισμός. Αν δεν σταματήσουμε σε όλα τα επίπεδα και δημόσια πεδία με την μη ανάληψη ευθύνης, και την μετάθεση αυτής μονίμως, είναι σαν πετάμε πέτρες για να ξεχωρίσουμε τα γερά αυγά με αποτέλεσμα να τα σπάμε όλα. Στα χωριά μας όμως μάθαμε ότι με ένα ελαφρύ κούνημα ακούμε τον θόρυβο που κάνουν δηλαδή είναι πιο απλή η υπόθεση, η διαλογή, και αποτελεί δουλειά του πολίτη. Με καλάθι υπεύθυνο-ανεύθυνων και γυρολόγων ψήφων δεν μπορούμε να μιλάμε για υγιή, κατάλληλη συγκομιδή μέλλοντος.
Και επειδή μετά την ΔΕΘ έχουμε αξιολόγηση και νέα μέτρα, προτάσεις συνταγματικής αναθεώρησης, πλημμύρες κλπ, ίσως και εκλογές, και άρα επαναλαμβανόμενες σκηνές μήπως είναι στιγμή οι πολίτες να αρχίσουν την διαλογή για να αδειάσει το καλάθι από τα κλούβια;
Η μποεμία των βουνών
Γράφει ο Αλέξανδρος Χουλιαράς
Ο παλιός νεαρός –και όχι μόνο- φουστανελάς του παλιού καιρού, δεν έβγαινε στο στέγκο λερός και τσαλακωμένος. Η αρχή γινόταν από την κάλτσα. Πάντα την είχε “κορδωμένη” όπως έλεγε. Κόρδα έλεγαν και τον κομψευόμενο λιμοκοντόρο. Κάλτσα ζαρωμένη και φαρδιά ήταν όνειδος για το μερακλή φουστανελά. Την κάλτσα την κόρδωνε, την έδενε και ησύχαζε, όμως με τα λοιπά βαμβακερά της φουστανελοφορεσιάς, δηλαδή το πουκάμισο και τη φουστανέλα δεν ξεμπέρδευε εύκολα. Ήθελαν σιδέρωμα. Τα λοιπά χειρίσια ρούχα του αργαλειού της μάνας του, εν προκειμένω η πατατούκα, καθώς και αυτά του ελληνοράπτη, δηλαδή το γιλέκο και το φέσι, τα φόραγε όπως τα έβγαζε από το μπαούλο.
Έτσι και για μας, τη μαθητική μποεμία της δεκαετίας του ΄60, ήταν προσβολή στην αισθητική μας να φοράμε ασιδέρωτα τα μπουραζανοειδή ντρίλινα παντελόνια, που μας έραβε ο μακαρίτης ο Σιακαβέλλας και τα μπάλωνε η μάνα μας με απανωτά μπαλώματα. Σίδερο δεν είχαμε, διαθέταμε όμως μυαλό. Βάζαμε ανάμεσα στην μαντανία και το αχυρόστρωμα το παντελόνι διπλωμένο σε θέση σιδερώματος, κοιμούμασταν απάνω μια νύχτα και το πρωί το φοράγαμε κι ας είχε δυο και τρεις τσάκισες και άλλες επιμέρους διπλώσεις. Μόνιμη διαμαρτυρία στους γονείς μας ήταν τα πολλά μπαλώματα, που είχαν τα παντελόνια μας, αλλά και τα λοιπά ρούχα και εισπράτταμε την απάντηση: “Τα καλά ρούχα είναι καθαρά και μπαλωμένα” κι εμείς επαυξάναμε τη γοητεία του μπαλωμένου και καθαρού ντρίλινου μ΄ ένα καλό “τσαλάκωμα” στο στρώμα!
Τούτο ήταν μια πτυχή της πολύπτυχης μποεμίας της δεκαετίας του ΄60. Άλλες μποέμικες εκφάνσεις ήταν ο ακραιφνώς αντρικός στριμμένος μύσταξ και η καπέτα, ήγουν η κόμμωση, που έπρεπε να στρώνει και ει δυνατόν να φαίνονται οι τσατσαριές. Ως βουκόλοι, που συνήθως δεν φέραμε μαζί μας τσατσάρα, βάζαμε τη γελάδα κι έγλειφε τα μαλλιά μας, εξ ου και το ειρωνικό ερώτημα σε καλοχτενισμένο κομψευόμενο: “ποια γελάδα σ΄ έγλειψε;”. Τελευταία το μπριγιόλ, ένα ελαιοειδές κακής ποιότητας, μαζί με την παραδοσιακή λίγδα των μαλλιών, βοηθούσε πολύ το στρώσιμο της καπέτας.
Τούτη την αντρική μποεμία συμπλήρωνε η κοκεταρία των κοριτσιών. Τότε, που δεν υπήρχαν κραγιόνια, αρώματα και πατσουλιά, η κοπέλα που ήθελε να αναδείξει τη θηλυκότητά της φορούσε άρωμα μόσχου και κραγιόνια παπαρούνας και τραγουδούσε: “παπαρούνα κόκκινη / κι άλλη κατακόκκινη / δος μου το κοκκινάδι σου / τ΄ άνθοκοκκιννάδι σου / να ντυθώ να στολιστώ / στο χορό να κατεβώ”.
Πινελιές νέου κώδικα στον καμβά της παγκοσμιοποίησης !
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος
Η κινητικότητα στην παγκοσμιοποίηση έχει βασικές πτυχές με διαφορετικό χρόνο και ρυθμό: παραγωγή -αργός, χρήμα -δευτερόλεπτα, εμπορεύματα -γρήγορος- και στο υπόβαθρο οι συνέπειες των μεταναστευτικών ρευμάτων.
Οι δημόσιες συζητήσεις το "προσεγγίζουν" τεχνικά ενώ πρόκειται για ένα διαρκή πολιτικό πόλεμο με άλλα μέσα για τον "έλεγχο και τα όρια των ταχυτήτων της". Εθνικά, περιφερειακά συμφερόντα με υπόστρωμα διαφορετικές και αντικρουόμενες όψεις απο κάθε εμπλεκόμενο-μικρό ή μεγέλο-παίκτη και μέρος. Οριζόντια, όμως, σε παραγωγούς και καταναλωτές υπάρχουν επιπτώσεις, νικητές και ηττημένοι. Τα περί "ελεύθερης" διακίνησης του παρελθόντος -και λιγότερο του παρόντος-αναθεωρούνται ή είναι σε τροχιά "αναμέτρησης" με την παγκοσμιοποίηση του μέλλοντος. Η αναβάθμιση ή ανακατάταξη στην παραγωγή με την εισαγωγή νέων τεχνολογιών κρίνεται επωφελής για την προστασία των θέσεων εργασίας και των μισθών αλλά δοκιμάζεται. Κυρίως από την αντίληψη περί "ανταγωνιστικότητας” που βασίζεται στον αγοραίο εξευτελισμό της αξίας της εργασίας. Υπάρχει λύση; Μπορεί η παγκοσμιοποίηση να "ηθικοποιηθεί" διευρύνοντας τα οφέλη στα ανθρώπους, το οικοσύστημα; Το νεοφιλελεύθερο DNA την καθιστά ανήθικη και άναρχη. Για να υπάρξει τέτοια προοπτική πρέπει να αναληφθούν δεσμεύσεις για δράσεις, από κυβερνήσεις και εργοδότες, ευρύτερες, στα "μη εμπορικά" θέματα. Τα παραδείγματα ιστορικών επιτυχιών, στο ευρωπαϊκό μπλοκ, με την πολιτική της κοινωνικής διάστασης του Delors και με τον πρωταγωνιστικό ρόλο των συνδικάτων των σκανδιναβικών χωρών, επανέρχονται στο επίκεντρο. Ειδικά όταν οι αναπτυσσόμενες οικονομίες αναζητούν υποδείγματα ένταξης στην παγκοσμιοποίηση.
Οι εμπορικές συμφωνίες, δηλαδή "ελευθερία" κίνησης κεφαλαίων με διακανονισμούς, αποτελούν βήμα μορφοποίησης της παγκοσμιοποίησης, όπου επιχειρείται σιγά-σιγά η αλλαγή της. Εισάγουν νέο κώδικα ρύθμισης πέρα απο το εμπορικό σήμα αφού η οικονομική σημασία όλο και πιο πολύ προσλαμβάνει μεγάλη κοινωνική και γεωπολιτική βαρύτητα. Μετατοπίζονται από το εμπόριο σε ένα πολυμερές πεδίο στόχων, πρώτον: για την προστασία των επενδύσεων σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο, δεύτερον: για την ανακατανομή και ενίσχυση του κοινωνικού κεφαλαίου, τον μετριασμό των επιπτώσεων εντός των χωρών και των κοινωνιών (ρύθμιση της αγοράς εργασίας/ δημόσιες επενδύσεις σε υποδομές / αναδιανεμητική φορολογία/ ενεργές βιομηχανικές στρατηγικές), τρίτον: για τη δημόσια συζήτηση ή τεκμηρίωση του ζωτικού λόγου για το αντίστροφο στα θεσμικά σώματα ή όργανα.
Η διακυβέρνηση της παγκοσμιοποίησης "προχωρά" με διευθετήσεις μέσω των εμπορικών συμφωνιών. Επομένως από τις φαντασιώσεις,την συνωμοσιολογία, την φέτα ή την σύνδεση Τουρκίας - ΕΕ, πρέπει να γίνουμε παρόντες στο σύνολο των σύγχρονων διακυβευμάτων και πραγματεύεται η ΕΕ. Προυπόθεση η άμεση αλλαγή ατζέντας προς τα ουσιαστικά και το αύριο. Πόσο πχ μας απασχόλησε η Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Σύμπραξη (TTIP) ή έτυχε παρεμβάσεων από κυβέρνηση ή κόμματα, όταν για ήσσονος περιεχομένου θέματα υποφέρουμε από πολιτικό καύσωνα;
Επειδή τα πράγματα στον κόσμο προχωράνε -και- χωρίς να μας συμπεριλαμβάνουν θετικά, οφείλουμε να αφυπνιστούμε, με στρατηγική για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια τουλάχιστον. Εμείς πάμε στην ΔΕΘ με πολιτικό κουτσομπολιό, πληθωρισμό επιθέτων, ευφυολογήματων που τροφοδοτούν τον λαϊκό θυμό στον λαϊκίστικο προστατευτισμό κάθε χρώματος αλλά δεν συνιστούν λύση.
Πολιτική αντιπαράθεση ή συγκρούσεις, σενάρια Ναι αλλά για την ανάγκη και αγωνία επαγγελματικής αποκατάστασης των νέων, για το ποιό πανεπιστήμιο ή ΕΣΥ ή για πιο επαρκή πυροπροστασία (που δεν είναι μόνο μέσα) κλπ που αφορούν τη ζωή των πολιτών. Η διαχείριση των συμβολισμών και οι ατάκες δεν καλλιεργούν την ελπίδα όταν την διαψεύδει η ζώσα πραγματικότητα.
Πορευόμαστε στην "ολόμαυρη ράχη λόφων και βουνών μέσα απο χαράδρες αδιεξόδων" με πυροσβεστικούς κρουνούς που δεν λειτουργούν λόγω διακοπης ρεύματος δηλ. με "σχεδιασμό" πολιτικής προστασίας που "σβήνει" την φωτιά χωρίς νερό! Επειδή οι εξελίξεις δεν περιμένουν να αντιληφθούμε ότι το φώς δεν είναι αμετάβλητο όλη μέρα ας απαντήσουμε ατομικά και συλλογικά στο "δίλημμα": με σοβαρότητα ή ελαφρότητα; Με βλέμμα στο μέλλον για να διευρύνουμε θετικά την χωρητικότητα του ορίζοντα για τις νέες γενιές και την χώρα ή στα ρηχά, εκτός και "χαμένοι" για άγνωστο χρόνο!
Περισσότερα...
Με το "σπαθί" του Αυγούστου!
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος
Πρίν από ένα αιώνα, τούτες τις μέρες, από ένα φτωχικό σπίτι ξεκίνησε η μεγάλη πυρκαγιά της Θεσσαλονίκης. Η αδιαφορία των γειτόνων και η έλλειψη νερού δεν έκανε δυνατή την κατάσβεση στο αρχικό στάδιο. Εξαπλώθηκε και κατέστρεψε το 32% της πόλης, τα 4 χιλ. μαγαζιά από τα 7.5 χιλ. και άφησε το 70% των εργαζομένων άνεργους.
Αν ανατρέξουμε στα χρόνια, γεγονότα αντίστοιχης έκτασης συναντάμε πολλά: χρεοκοπίες, εμφύλιες έριδες και συγκρούσεις, άναρχη δόμηση και αστυφιλία, κάθε χρόνο εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα φυσικού πλούτου στην πυρά, όγδοο χρόνο στην κρίση και η ανούσια "πολιτική" αναμέτρηση να μεσουρανεί -ευθύνεσαι εσύ, όχι εσύ, για πολλοστή φορά-στα αποκαΐδια των κυθήρων,που "μπορεί να μην βρούμε" αλλά μην "χάσουμε και την πέτρα του γιαλού με το χέρι αντήλιο, για μια χούφτα θάλασσα και ήλιο" Δυστυχώς η δύναμη της γνώσης κα των διδαγμάτων δεν μοιράζεται από γενιά σε γενιά.
Η εκπαίδευση στην πολιτική, κοινωνική, οικονομική ιστορία ή τις περιπέτειες διακυβέρνησης είναι απαραίτητη όπως τα μαθηματικά για να σκεφτόμαστε πιο ορθά, για να αλλάξουμε τον τρόπο ζωής, την κοινωνία προς το καλύτερο. Είναι αυτό το έλλειμμα που από τις μπουάτ, τα θερινά σινεμά, τα ψηλοτάβανα σπίτια και τις μονοκατοικίες βρεθήκαμε μια μέρα με τα κορμιά λιώμα στο Φαληράκι, το Λαγανά και αλλού, στο τσιμέντο που δεν άφησε χωροχρονικά δυνατότητες για στέκια με χρώμα πολιτιστικής ταυτότητας, αναζήτησης σχέσεων, επικοινωνίας, έκφρασης με περιεχόμενο και όχι απύθμενο κενό.
Την ώρα που ένα πείραμα τεχνητής νοημοσύνης διακόπηκε επειδή τα ρομπότ "ανέπτυσσαν" μια δική τους γλώσσα και "ήρθε" στην επιφάνεια το μεγάλο ζήτημα ελέγχου ή αυτονομίας τους εδώ το κύριο ήταν οι σημαιοφόροι και η ρητορική περί μεταρρυθμίσεων ή αντιμεταρρυθμίσεων στην παιδεία. Και να μην μιλήσουμε για την Πρωτοβάθμια Υγεία που η λύση του προβλήματος αναζητείται στην γραφειοκρατική πρόσθεση δομών αντί των λιτών και ευέλικτων δικτύων ή την κακοποίηση κάθε έννοιας αξιοκρατίας παντού.
Πόσο μακριά άραγε είμαστε από τις προκλήσεις της εποχής; Με ποιό στοχασμό και βαθειά επεξεργασία να μεταβάλλουμε τα πράγματα όταν δεν μπορούμε να σκεφτούμε, να συνεννοηθούμε, να νοηματοδοτήσουμε συλλογικούς προσδιορισμούς ως λαός και χώρα. Και επειδή ο Αύγουστος στην ηρεμία του φυσικού περιβάλλοντος της πατρίδας μας επιτρέπει την διείσδυση, την επανεξέταση και την αναψηλάφηση διαδρομών μπορούμε να διευρύνουμε τον προβληματισμό, την κριτική προσέγγιση, να ενδιαφερθούμε για τις διεργασίες συγκρότησης της σύγχρονης συλλογικής μας υπόστασης. Μια "σύντομη" ματιά από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό έως τον παρόντα, τα παραδείγματα από διαφορετικές εμπειρίες και περιβάλλοντα εποχών δίνουν χρήσιμα συμπεράσματα. Από τον Καποδίστρια με την αστυνομική φύλαξη των αποθηκών με τις πατάτες μέχρι την αδιαφορία των γειτόνων για τον "αχυρώνα" στην Θεσσαλονίκη και τα τελευταία συμβαίνοντα στην πολιτική σκηνή ίσως πρέπει να συγκεντρώσουμε και πάλι ότι άντεξε στα δύσκολα της ιστορίας, αποκάλυπτε αδυναμίες και ταυτόχρονα αναδείκνυε όρους που ύφαναν την εθνική πορεία και την συλλογική οντότητα του ελληνικού κράτους.
Έτι οι αναστοχασμοί αποκτούν ευρύτητα, γίνονται ζωηροί, δημιουργικοί και όχι αδιάφοροι για τα κοινά, τις επιστημονικές προόδους στον κόσμο δηλαδή τα φλέγοντα και σύγχρονα πολυθεματικά πεδία, από την παιδεία έως την γεωπολιτική σκακιέρα και την οικονομία στην υφιστάμενη παγκοσμιοποίηση που "κρατά" αλλά και "καταρρέει" σε ασταθές περιβάλλον. Και επειδή τον Αύγουστο συμπίπτει να γεννιέται η γλαδιόλα- που αντιπροσωπεύει τη δύναμη και την ηθική ακεραιότητα - ας ελπίσουμε στην έκπληξη: στο "πλοίο" της ενεργητικότητας, της σκέψης των πολιτών. Κι αν δούμε ότι το όνομά της προέρχεται από τη λατινικό: gladius δηλ.σπαθί, ίσως και καταφέρουμε να κόψουμε την παρακμιακή "ψυχοπαθολογία" στην δημόσια σφαίρα πριν "χάσουμε και άλλα πλοία της γραμμής και χαθούμε" τραγουδώντας τα κύματα του Αιγαίου!
Ζητείται ανανέωση οραμάτων!
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος
Μπορεί οι καιροί να είναι ενδιαφέροντες για αναλυτές αλλά ασταθείς, επικίνδυνοι, δυσβάσταχτοι για εκατομμύρια ανθρώπους. Ο "καλπασμός" των ακροδεξιών στην Αυστρία, την Ολλανδία ή την Γαλλία ανακόπηκε. Αν επαλαμβανόταν το δημοψήφισμα στην Μ. Βρεττανία ίσως να υπερείχε το ναι αλλά τα αίτια παραμένουν. Επαγγελματίες πολιτικοί ή τεχνικοί εξουσίας επαναπαύονται πιστεύοντας ότι: "ο χρόνος είναι το φάρμακο να ξεπεραστούν οι αρνητικές τάσεις" δηλ. ως μια ήπια γρίπη που με λίγη προσοχή, ζεστά και ντύσιμο, φεύγει. Οι νέοι όμως και μεγάλο μέρος των πολιτών από τις ΗΠΑ μέχρι την Ευρώπη, αναζητούν ανανέωση δηλ. λύση των προβλημάτων από την οικονομία και την εργασία έως την εκπαίδευση, τις κοινωνικές συνθήκες και σχέσεις με όραμα. Θέλουν ιδεολογική κατεύθυνση στην πολιτική, επιθυμούν εναλλακτική στον νέο-φιλευθερισμό αλλά με ρεαλισμό δηλ. ορθή και ευφυή τακτική-αν δεν είναι εφικτό σε συγκυρίες να υλοποιηθεί-και προπαντός θάρρος για αλήθεια και διαφάνεια. Ανήκει στην παλαιολιθική πολιτική εποχή το αλχημιστικό "κάποια γίνονται και δεν λέγονται" τουλάχιστον για την οικονομική διακυβέρνηση όταν, έχει υψηλό βαθμό ενοχοποίησης η σχέση πολιτικών και συμφερόντων.
Απλά δεν δέχονται εμμονές, την μετατροπή της ιδεολογίας σε ιδεοληψία, πρόσθεση αδιεξόδων και βαρών ή φόρτωμα του μέλλοντος με περισσότερα αρνητικά.
Εδώ "συνέβη" το ατύχημα και έρχεται η ήττα της κυβέρνησης με τα παράλληλα και τώρα έχει "πνιγεί" στις ρήτρες των μνημονίων ή τίθεται το στοίχημα σύζευξης του χθές, του σήμερα για το αύριο της "κεντροαριστεράς" και η αδυναμία του διαχειριστικού, δογματικού "παλαιο-μνημονιακού" μίγματος "πρότασης" της ΝΔ. Με κριτήριο την ενδελεχή ενασχόληση και τις πρακτικές επιδόσεις στα άλυτα θέματα -και όχι την επιδερμικότητα των εύκολων λύσεων στα λόγια- οι κοινωνίες κρίνουν αυστηρά. Ακόμη κι αν τα εκλογικά ερμηνεύονται από πλευρές, ελιτίστικες ή όχι, ως "απόδειξη ότι έχουν χάσει τον δρόμο τους". Η κριτική στην Ευρώπη "κερδίζει" έδαφος και αναδεικνύει την επείγουσα ανάγκη ανανέωσης του ευρωπαϊκού οράματος δηλ. εμβάθυνση και ενοποίηση. Όσο καθυστερεί ή αναβάλλεται τόσο παρέχεται τροφή σε ακραία σχήματα.
Η απέχθεια στο υφιστάμενο πολιτικό σύστημα ή κόμματα ή θεσμούς ή πρόσωπα δεν σημαίνει αυτόματα και αντιδημοκρατική συμπεριφορά όταν πρόδηλα λειτουργούν με χαμηλή ποιότητα και φθείρουν την συνεκτικότητα της δημοκρατίας στο βωμό της καρεκλολαγνείας. Απλά υλικά είναι το ζητούμενο για όραμα και στόχους, αυτά που ενοποιούν τις στάσεις στις κοινωνίες στα κάθετα ναι ή όχι εντός των χωρών και δημιουργούν τα οριζόντια πλατώματα στην Ευρώπη ή τον κόσμο. Με απομεινάρια και κουρέλια δεν μπορεί το παρελθόν -που τα διδάγματα του και η γνώση είναι απαραίτητη γιατί οριοθετεί, δείχνει χάραγμα καλών και ασφαλών διαδρομών ή όχι- να φωτίσει το αύριο.
Η μνήμη, η ιστορία είναι εφόδιο για θετική λειτουργία της αλυσίδας προς το μέλλον, όμως εάν "αιωρείται" ή περιφέρεται ρηχά σε κάθετα και οριζόντια πάθη μικροπολιτικών, ευτελών επιδιώξεων, φυλακίζει. Και πάντα χρήσιμη/οι πολιτική ή πολιτικοί, είναι η/οι αξιόπιστη/οιι δηλ. αυτή/οί διακρίνονται στην: μεθοδικότητα, δουλειά, αφοσίωση, αποτέλεσμα. Οι πολίτες απομυθοποιούν γρήγορα τους δεκάρικους, είναι επιφυλακτικοί στα ευχολόγια, αντιλαμβάνονται ότι η μόνη αξία που έχουν στον 21ο αιώνα, το μέγεθος των προκλήσεων είναι: να εμφανίζουν την αστρολογία ως την μόνη αξιόπιστη για να προβλέψει, να ανοίξει το δρόμο για πιο πολιτισμένο τοπίο. Και επειδή στην κάλπη το διακύβευμα δεν είναι τα άστρα, η ρευστότητα δεν τελειώνει μέχρι οι πολίτες να δούν όραμα με περιεχόμενο και νόημα ζωής, τιμωρούν στις επόμενες αφού οι εκλογές "είναι" για τις πελατειακού τύπου "δημοκρατίες" το μόνο που "έχουν" στα χέρια τους!
Γεμάτοι ευτυχία..
O Σπύρος Πεταρούδης σατιρίζει ποιητικά την επικαιρότητα
Μετα το πραξικόπημα
που είχε αποτυχία
Οι Τούρκοι το γλεντήσανε
γεμάτοι ευτυχία
Γιορτάζουν την επέτειο ...
Πέρασε ενας χρόνος ...
Δεν έπεσε η κυβερνηση
κι ο Ερντογάν συγχρόνως
Και γίνεται ποιό ισχυρός
Μέρα με την ημέρα
Από υγεία δυνατός
κι από μυαλό φλογέρα
Το πήρε όμως κατάκαρδα
Και εχει αφηνιάσει
Και ψάχνει ο ανισόρροπος
να βρει πού θα ξεσπάσει
Οπου βρεθεί κι οπου σταθεί
είναι όλο τσατίλα ...
Κοντά του η Ερντογάνενα
με κάπα και μαντήλα !
Μονάχα που στον καύσωνα ..
Φόρεσε καπαρντίνα !
Και στο κεφάλι τύλιξε
μια λευκή κουρτίνα !
Κι ειναι συνεχεια δίπλα του
να τον υποστηρίζει ...
Άμα χεστεί ο σύζυγος
τρέχει και τον σκουπίζει
Τι να τον κάνει η καψερή ;
Τόχει κρυφό μαράζι
Θελει κι αυτή καμιά φορά
να την σφιχταγγαλιάζει
Κι άμα συμβεί το γεγονός
Φωνάζει η καημένη..
-Αγάλια -αγάλια σφίξε με
γιατί είμαι γκαστρωμένη !
Και τον λαό του ο Ερντογάν
σφίγγει που αγαπάει ...
Τους εχει σε καταστολή
για να μην τους πονάει
Κοιμούνται οι Τούρκοι και γι αυτό
Ίσως να τους αρέσει
Με τα τσαρούχια ...όρθιοι
και βέβαια το φέσι !!
Γαλλία-Γερμανία: αναβίωση του Ευρωπαϊκού οράματος ή όχι;
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος
Μετά τις Γαλλικές εκλογές μεθοδικά και θεσμικά υπάρχει εργασία διαμόρφωσης του πλαισίου συνεργασίας με την Γερμανία για τα επόμενα χρόνια. Εδώ περνούν φευγαλέα αφού πριν ακόμη πάρουμε την "ανάσα της δόσης με δόσεις" βυθιστήκαμε στην άρρωστη, διχαστική και παρακμιακή εσωστρέφεια. Ο Helmut Kohl, που έφυγε πριν λίγο, απέδειξε ότι χωρίς τον Φ. Μιτεράν, η Γερμανική επανένωση δεν θα ήταν τόσο εύκολη και πετυχημένη. Παράλληλα φρόντισαν από κοινού την πρόοδο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τότε η "κοινή" πολιτική των δύο χωρών είχε και "μεγάλα διαλείμματα" αδιαφορίας για την Ευρώπη αφού ευθυγραμμίζονταν περισσότερο με εθνικά συμφέροντα και εκ των πραγμάτων αυτό ήταν επιζήμιο για την ΕΕ.
Και βέβαια τώρα τα κοινά ανακοινωθέντα τονίζουν το ενδιαφέρον για προβλήματα της Ευρώπης. Ωστόσο από την διακυβέρνηση της Ευρωζώνης μέχρι το μεταναστευτικό, την ασφάλεια και την άμυνα ή πολύ περισσότερο σε ότι αφορά την σύγκλιση και την αναστροφή από μια πορεία αποκλίνουσας και άνισης ΕΕ, δεν υπάρχει έμπρακτα και άμεσα νέα κινητήρια πρωτοβουλία προς το παρόν. Βέβαια αυτή πρέπει να εκδηλωθεί θεσμικά στα όργανα της ΕΕ και ας ελπίσουμε να έχει συμφωνηθεί και να προετοιμάζεται, δεδομένου ότι για την Γαλλία η υποστήριξη των συμφερόντων της σε μεγάλο βαθμό ταυτίζεται με ένα μέλλον ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και δημιουργίας. Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς και μεσο-μακραπρόθεσμα και για την Γερμανία. Επομένως οι ασκήσεις επί χάρτου για Ευρώπη ταχυτήτων, σκληρού πυρήνα και άλλες υποθέσεις εργασίας στην λογική "άσε τα πράγματα να πάνε, άσε να δούμε...και ας είναι ανοιχτά τα σενάρια" ήδη καταγράφηκε ως λάθος στην αντιμετώπιση της κρίσης αφού η πολιτική "να κερδίσουμε χρόνο" μάλλον έδωσε χώρο και χρόνο στην κρίση. Η παρουσία της οποίας δεν τελειώνει ακόμη και με "καθαρή έξοδο" της Ελλάδος το 18 από το πρόγραμμα -που προδιαγράφτηκε ήδη η μεσοπρόθεσμη διάρκεια έως το 22 , όπως και η επιτροπεία- ενώ η "καμπή" στο Κυπριακό μπορεί να περιπλέξει το ήδη επιβαρυμένο γεωπολιτικό πεδίο σε "αχαρτογράφητα" νερά.
Με πραγματικό τοπίο: την συνολικότερη κρίση -που πλήττει την Ευρωπαϊκή οικονομία- η σταθερότητα σε μια παγκόσμια οικονομία με πολλές πλευρές αστάθειας και πεδία αναταραχής κάθε άλλο παρά σε εύκολες εξελίξεις παραπέμπουν. Η Ευρώπη δεν έχει περιθώρια συνέχισης στα ίδια, με ληξιπρόθεσμες αλλαγές που εκκρεμούν τουλάχιστον από το 2012 όταν πέρασε ολόκληρος ο "ελέφαντας της κρίσης" την πόρτα της. Από την οπτική αυτή είναι ενδιαφέρουσα η νέα Γάλλο-Γερμανική επαναπροσέγγιση και χρήσιμη αν εδράζεται σε νέα βάση συνεργασίας για την ολοκλήρωση της Ευρώπης και την αναβίωση του κοινού οράματος και την αναθέρμανση των προσδοκιών των λαών. Με υπαρκτά μεγάλα, πολύπλευρα, σοβαρά και πολύπλοκα ανοιχτά ζητήματα είναι αντίστοιχα μεγάλο και σύνθετο το στοίχημα για Μακρόν και Μέρκελ για τον ορισμό μιας αποδεκτής διαδρομής.
Ιδιαίτερα για τον Μακρόν το ζητούμενο δεν είναι μόνο η "ανανέωση της διαχειριστικής πρακτικής". Ο Γάλλος Πρόεδρος ίσως είναι ο μόνος στην παρούσα περίοδο που μπορεί να αποκαταστήσει τα αυτονόητα όπως: ότι η Γερμανία είναι μικρότερη από την Ευρώπη, σημαντική και ισχυρή χώρα, όμως, μέρος της Ευρώπης και όχι η άτυπη, μυστική και ουσιαστική πρωτεύουσά της.
Ο επανασχεδιασμός της ΕΕ, με πρώτο βήμα αυτό της Ευρωζώνης, είναι επιβεβλημένος και απαιτεί -πέρα από τους "πολιτικούς έρωτες" του ισχυρού δίδυμου- δημοκρατική και κοινωνική εμβάθυνση γιατί εδώ κρίνεται, κυρίως για την Γαλλία και τον Μακρόν η επιτυχία, δηλ στην πρόκληση των θετικών υπερβάσεων για να προχωρήσουμε στην Ευρώπη του μέλλοντος, με αμοιβαίους συμβιβασμούς, σεβασμό, ικανότητα νέας λειτουργίας και διορατικότητα. Κάτι που ξεπερνά τις Γάλλο - Γερμανικές σχέσεις και τις στενές σκοπιμότητες και όσο πιο σωστά αυτό ολοκληρωθεί από τώρα, εμπεδωθεί και εκφραστεί το νωρίτερο ή το αργότερο μετά τις γερμανικές εκλογές τόσο πιο καλά και καλοδεχούμενη για την όλη Ευρώπη!
