Η κατασκευή ολόκληρου "ζωτικού ψεύδους" κλειδώνει την ημερομηνία και των εκλογών!
Του ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Μία ματιά στο χάρτη των κινήσεων και του λόγου της κυβέρνησης και της ΝΔ το τελευταίο εξάμηνο αποκαλύπτει την προσπάθεια και των δύο για δημιουργία ενός τοπίου ψευδαισθήσεων στους πολίτες. Πρόκειται ουσιαστικά για μία στημένη υπόθεση εργασίας για την υποστήριξη πλαστών διλημμάτων στις εκλογές.Η μεν κυβέρνηση θέλει να εξασφαλίσει τουλάχιστον φαινομενικά μετά το κάψιμο της απομείωσης του χρέους την δυνατότητα επιχειρηματολογίας για έξοδο από τα μνημόνια, η δε ΝΔ να δημιουργήσει την ελπίδα ότι αυτή μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο.
Άραγε πού είναι η αλήθεια και που το ζωτικό ψεύδος ;
Είναι δεδομένο ότι στην επιμήκυνση της επιτροπείας έχουν ήδη "συνθηκολογήσει" και οι δύο, γι’ αυτό και στην συζήτηση επί του προϋπολογισμού για την ταμπακιέρα ούτε λέξη. Το ζήτημα είναι ότι η "αβεβαιότητα" κυρίως εξαιτίας των εξελίξεων στην Ιταλία και λιγότερο λόγω των επερχόμενων εκλογών στην Γαλλία -όπου προς το παρόν δεν διαφαίνεται, μετά την αποχώρηση Ολάντ και την επιλογή υποψηφίου στην κεντροδεξιά, να υπάρχει η αγωνία που υπήρχε πριν έναν ή δύο μήνες- δεν επιτρέπει την έγκριση ή τις ανάλογες ανταποκρίσεις και από το ευρωπαϊκό "ιερατείο" προκειμένου το αφήγημα να είναι πειστικό.
Γιατί αυτός ο μύθος φυγής από την πραγματικότητα δεν είναι τόσο "γλυκός" και "θεατρικός" όπως του Νορβηγού Ερ. Ίψεν αφού έχει και δράκο. Η μεν κυβέρνηση θέλει να παρατείνει όσο γίνεται την παραμονή της αλλά, εκτός από τα πλεονάσματα, θέλει η όποια ποσοτική χαλάρωση να μεταφραστεί και σε πακέτο το οποίο να επιτρέπει χαραμάδες για προσδοκίες -έστω και ελάχιστα- δημοσίων επενδύσεων, που είναι απαραίτητες για σοβαρή κίνηση και των ιδιωτικών, και εκεί να επιλέξει την καλύτερη στιγμή για προσφυγή στην κάλπη. Το "σύνθημα" θα είναι «έρχονται επιτέλους οι καλύτερες μέρες» με στόχο όχι την νίκη αλλά την συγκράτηση ποσοστών προβολής προκειμένου να είναι εντός του πολιτικού παιχνιδιού και ισχυρή δύναμη την μεθεπόμενη (με απλή αναλογική) και όχι την επομένη.
Από την άλλη ή ΝΔ δεν επιθυμεί τέτοια "βελούδινη" δική της νίκη και ήττα γιατί το σημερινό επιχείρημα της κυβέρνησης: «δεν θέλαμε αλλά αναγκαστήκαμε» δεν θα υπάρχει γι’ αυτή στην επιμήκυνση ή την συνομολόγηση 4ου μνημονίου. Αυτός είναι και ο λόγος που, ενώ στα λόγια πιέζει για εκλογές, στην πράξη βολεύεται με την θεωρία του ώριμου φρούτου και πλασάρει την θεωρία της αυτοδυναμίας όσο η κυβέρνηση καθυστερεί ώστε να διατηρήσει υψηλά της συσπείρωσης των πιο σκληροπυρηνικών οπαδών της. Εδώ όμως υπάρχει το κλειδί της αξιολόγησης που είναι σε εκκρεμότητα κα μπορεί να φέρει επίσπευση εξελίξεων, και πριν την άνοιξη, αφού η κυβέρνηση -αν κινδυνεύει το "ελπιδοφόρο" σενάριο και μειώνεται η πιθανότατα να επιλέξει ή ίδια την πιο κατάλληλη στιγμή για κάλπη- μπορεί να επιχειρήσει "ηρωική" απάντηση και πάλι.
Τότε τα πράγματα θα πάνε πιο άμεσα και πιο σκληρά και σε μέτρα και θα μπούμε στον κύκλο άλλης μιας κυβέρνησης που θα καταπιεί ή κρίση και σύντομα και πιθανά αμιγώς νέο-δημοκρατικής αφού η συμμαχία για μοίρασμα, και μάλιστα ετεροβαρώς των ευθυνών, δεν προκύπτει πλέον σύμφωνα με τα δεδομένα του σήμερα!
Μας στέλνουν τις Χριστουγεννιάτικες ευχές τους
Οι κάρτες και οι ευχές θα ανανεώνονται συνεχώς
Θερμές ευχές για Καλά Χριστούγεννα και μια Νέα Χρονιά με υγεία, ανθρωπιά και δημιουργικότητα.
Χρόνια Πολλά!
Γιώργος Λάγαρης
Η Ενωτική Περιφερειακή Κίνηση και ο επικεφαλής της κ.Απόστολος Γκλέτσος θέλουν να ευχαριστήσουν τους 700 και πλέον φίλους (εντός και εκτός αίθουσας με συγκινητικό παλμό και διάθεση) από όλη τη Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας που παρευρέθησαν τη Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016, στο κτίριο του Ο.Σ.Κ. στο Πάρκο του Λαού στη Στυλίδα για να είναι παρόντες και να στηρίξουν την προσπάθεια για να αλλάξει επιτέλους η πολιτική κουλτούρα στη Περιφέρεια της Στερεάς Ελλάδας.Η παρουσία σας, σφράγισε με απόλυτο τρόπο την διάθεσή μας για αγώνα που δίνει την απαιτούμενη ώθηση και δύναμη για την επίτευξη του στόχου.Χρόνια Πολλά με Υγεία-Δύναμη και Αλληλεγγύη!
Εύχομαι σε όλους υγεία, χαρά, αλληλεγγύη, ελπίδα και δημιουργικότητα. Κάθε προσδοκία ας γίνει πραγματικότητα στο νέο έτος.
Θεόδωρος Κατσιάδας-Αντιδήμαρχος Αγράφων
ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΔΙΟΙΚΟΥΣΑ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΝΟΜΟΥ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ
Ο Πρόεδρος και τα Μέλη της Νομαρχιακής Διοικούσας Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας του Νομού Ευρυτανίας σας εύχονται ολόψυχα, Καλές γιορτές, ευτυχισμένος ο καινούριος χρόνος και η γεννηση του Χριστού μας να μας φέρει αγάπη, υγεία. ευτυχία και αισιοδοξία.
Η κατάθλιψη των Χριστουγέννων
Γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος
– Η ΓΝΩΣΤΗ σε όλους μας κατάθλιψη, η ψυχική αυτή διαταραχή που μας κάνει να υποφέρουμε, έχει πάρει διαστάσεις «πανδημίας», λόγω της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης και της συσσώρευσης πολλών κι ασήκωτων προβλημάτων που αυτή επέφερε, τόσο σε ατομικό όσο και σε οικογενειακό επίπεδο. Είναι η πιο συνηθισμένη ψυχική διαταραχή, επηρεάζει αρνητικά τη διάθεσή μας και δε μας αφήνει να χαρούμε τη ζωή, όπως θα θέλαμε εμείς και θα ήταν και το φυσιολογικό. Ξεκινάει απ’ την απλή δυσθυμία και φτάνει μέχρι τη βαριά της μορφή, αυτή της μείζονος κατάθλιψης ή και της κατατονίας ακόμη και το λόγο έχουν πλέον οι ψυχίατροι και ψυχοθεραπευτές…
– ΕΚΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ γενικότερων, εκείνο που ίσως δε γνωρίζουμε πολλοί, είναι πως υπάρχουν και κάποιες μορφές κατάθλιψης που επηρεάζουν μερικές ομάδες ατόμων, όπως είναι τα παιδιά και οι έφηβοι. Έχουμε την εντύπωση, πολλοί από εμάς, πως τα παιδιά και οι έφηβοι δεν περνούν περιόδους κατάθλιψης – απλής ή μείζονος – μιας και τα άτομα αυτής της ηλικίας ξεπερνούν πιο εύκολα τέτοιες καταστάσεις, εκτός κι αν παγιωθούν και γίνουν σοβαρές, επειδή τα παιδιά και οι έφηβοι αλλάζουν παραστάσεις ζωής συνεχώς και βοηθιούνται μέσα απ’ τις δράσεις τους. Υπάρχει επίσης και η κατάθλιψη που εμφανίζεται σε πολλούς – κυρίως γυναίκες – ευκαιριακά και κατά την περίοδο γιορτών, όπως είναι και η κατάθλιψη των Χριστουγέννων που έβαλα ως τίτλο, η οποία εμφανίζεται με τη μορφή μιας δυσθυμίας (ήπιας κατάθλιψης) βδομάδες πριν τις γιορτές και συνεχώς αυξάνεται…
– ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ των γιορτών, των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς, άλλοι χαίρονται και περιμένουν πώς και πώς να έρθουν, κάποιοι άλλοι όμως δε νιώθουν τα ίδια συναισθήματα και κυριεύονται από μία αόριστη θλίψη (δυσθυμία), ένα αόριστο άγχος, φτάνοντας ακόμα και στην κατάθλιψη, όχι όμως στη μείζονα μορφή της. Έχει την εξήγησή του φυσικά αυτό και δε συμβαίνει μόνο κατά τις περιόδους των γιορτών, αλλά και σε άλλες περιπτώσεις της ζωής, όταν αναγκαζόμαστε να ξεφύγουμε απ’ τη ρουτίνα της καθημερινότητας και ν αλλάξουμε τρόπους ζωής, τόσο σε δυσάρεστα όσο και σε ευχάριστα γεγονότα! Έχει να κάνει αυτό με την ανασφάλεια που έχουμε, όσοι την έχουμε φυσικά, γι’ αυτό και δεν πάσχουμε όλοι μας με τέτοιων ειδών κατάθλιψη. Εκείνοι που είναι ανασφαλείς και δεν έχουν ισχυρή αυτοπεποίθηση, αισθάνονται μία «τρομοκρατία» (ας τ’ ονομάσω έτσι), η οποία επιφέρει και το άγχος και το στρες και την κατάθλιψη, ακόμα και σ’ ευχάριστα γεγονότα της ζωής, όπως ένας γάμος, ένα επικείμενο ταξίδι, ακόμα και οι καλοκαιρινές διακοπές! Μην ξεχνάμε – με την ευκαιρία – πως υπάρχουν άτομα που υποφέρουν απ’ την χειμερινή ή την καλοκαιρινή κατάθλιψη! Αυτή που ονομάζουμε εποχική κατάθλιψη γενικότερα…
– ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ στη διάθεση, από μία απλή δυσθυμία μέχρι την κατάθλιψη και πανικό μερικές φορές, έστω και σε ήπια μορφή, προέρχονται – όπως και παραπάνω έγραψα – από έναν αόριστο και υποσυνείδητο φόβο για κάτι το άγνωστο, κάτι που είναι πέρα απ’ τη συνηθισμένη καθημερινότητα, το καθημερινό μας βόλεμα δηλαδή. Είναι κι αυτό, ένα απ’ τα πολλά «κουσούρια» μας (ψυχικές διαταραχές) που κουβαλάμε απ’ την περίοδο των παιδικών μας χρόνων ακόμα, τότε που «κτίζεται» η προσωπικότητα του κάθε ανθρώπου και την ευθύνη την έχουν αποκλειστικά οι γονείς! Έτσι συμβαίνει και με την ανασφάλεια που έχουμε – ως «προίκα» των γονιών μας – όταν ενηλικιωθούμε και θα την κουβαλάμε για ολόκληρη τη ζωή μας! Εξάλλου, όλες οι ψυχικές διαταραχές των ενηλίκων κι όλες οι ιδιαιτερότητες απ’ το φυσιολογικό, πάντα έχουν τις ρίζες τους στα παιδικά χρόνια – κυρίως τα πρώτα κι ακόμα περισσότερο τον πρώτο χρόνο ζωής – κάτι που μας κάνει να υποφέρουμε, με φυσικούς αυτουργούς τους γονείς φυσικά! Οι οποίοι δεν ξέρουν ή και δε φροντίζουν να μάθουν, για το πώς πρέπει να μεγαλώνουν σωστά τα παιδιά τους. Έχουν τη γνώμη πως, εκείνα τα «μικρούλια», δεν καταλαβαίνουν τίποτε, απ’ ό,τι γίνεται γύρω τους…
– ΤΕΛΟΣ, ας μην αφήνουμε – μιας και ξέρουμε γι’ αυτήν – την κατάθλιψη των Χριστουγέννων, για την οποία γράφτηκε και τούτο, να μας κυριεύει. Ας το παίρνουμε ως κάτι το πρόσκαιρο και με ημερομηνία λήξης! ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΓΙΟΡΤΕΣ, όλα θα επανέλθουν στο φυσιολογικό…
Έστω και ...πεθαμένοι
Ο Σπύρος Πεταρούδης σατιρίζει ..ποιητικά την επικαιρότητα
Καιρός καλοκαιριάτικος
και γιορτινό το κλίμα
Αφού απ'τά Χριστούγεννα
απέχουμε ενα βήμα
Λιτότητα στα έξοδα
ελάχιστα τα ψώνια ...
Περίοδος λιτότητας
Ακόμα και στα χιόνια
Άλλαξε η ατμόσφαιρα ...
κι αυτή περνάει κρίση
Μέσα Δεκέμβρη είμαστε
κι ακόμα να χιονίσει
Η τρόικα παει κι έρχεται ..
Αυτο δεν θα αλάξει
Κι ο Σόιμπλε απ'οτι φαίνεται
αργεί να τα τινάξει
Ανένδοτος και άσπλαχνος
μας εχει γονατίσει
Παρ'ολα αυτα ο άνθρωπος
ας τα εκατοστήσει
Κι οσπου να φτάσει στα εκατό
Ποιός ζει και ποιός πεθαίνει ..
Ας ειναι ...υγεία να χουμε ...
έστω και ...πεθαμένοι !
Στη Νισυρο εν τω μεταξύ
ο Τσίπρας ταξιδεύει
Καμιά φορά αν ευκαιρεί
πηγαίνει και ψαρεύει
Την ωρα που που περίμενε
για να τσιμπήσει η ψήφος
Αναπολούσε τα παλιά
με λυπημένο ύφος
-Ξανάρθα λεει στο νησί
Πριν απο κάποια χρόνια
Τον Πάνο τότε αντάμωσα ..
Μικρό ...χωρίς γαλόνια
Βλέπεις εκείνο το χοντρό ;
Είπα στην Περιστέρα
Αυτός ο μπούλης ...υπουργός
Θα γίνει κάποια μέρα !
Νάτος ο Πανος σημερα !
Η προφητεία βγήκε !
Να κι ο Αλέξης ! Μπράβο του !
Ρεεεέ....τι κακό μας βρήκε ..!
Ο φόβος καθορίζει πολιτικές στάσεις, αλλάξει ισορροπίες!
Του ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Σε έναν όλο και πιο διασυνδεόμενο κόσμο ο φόβος, σε σημαντικό μέρος των πολιτών και ειδικά των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αναδιατάσσει ισορροπίες και "οδηγεί" τις εξελίξεις.
Ήδη η Ευρώπη είναι διαιρεμένη με το 45% των λιγότερο μορφωμένων και ηλικιωμένων να θεωρεί απειλή την υφιστάμενη μορφή παγκοσμιοποίησης σύμφωνα με πρόσφατες -"eupinions", του Bertelsmann Stiftung- έρευνες.Αυτό επηρεάζει και καθορίζει πολιτικές συμπεριφορές τόσο των πολιτών, που είναι επιφυλακτικοί απέναντι σε μεταβολές, όσο και των κεντρο-ευρωπαϊκών ελίτ που κλείνονται ακόμη πιο πολύ -από το προσφυγικό έως την οικονομική πολιτική- όπου το δόγμα "λιτότητα και ανάπτυξη" είναι ακλόνητο.Μπορεί ο φόβος να αξιοποιείται από λαϊκιστές ή ακροδεξιά μορφώματα και αρκετοί να βρίσκουν ομοιότητες με την περίοδο του μεσοπολέμου "παραβλέποντας" το τεχνολογικό περιβάλλον και την πρόοδο που έχουν οριστικά γκρεμίσει τα τείχη επικοινωνίας και των παραδοσιακών μορφών φύλαξης των κρατικών συνόρων. Η περιχαράκωση σε παλιές μεθοδολογίες (και αυτό ως φόβος χαρακτηρίζει και τους κυβερνώντες ή τα καθιερωμένα κόμματα αφού τον ενσωματώνουν) προσθέτει προβλήματα και αυξάνει αδιέξοδα.
Το ζητούμενο είναι ανοιχτά, και όχι κλειστά, μυαλά να οδηγούν με πυξίδα αξίες και αρχές αντί το φόβο, με την γνώση και όχι την οργή τα πράγματα. Ακούγεται έντονα μετά και το δημοψήφισμα στην Ιταλία ότι "όποιος πάει στο λαό την πατάει" και έτσι αποκρύπτεται το πώς πάει και πότε πάει κανείς. Το κυριότερο όμως ότι ή διαφάνεια και η συμμετοχή των πολιτών στην λήψη των αποφάσεων δεν μπορεί να εξαντλείται με κάλπη - εκλογική ή δημοψηφισματική - αλλά είναι υπόθεση καθημερινή, δηλαδή διαρκούς, λειτουργίας των θεσμών και των σύγχρονων δημοκρατιών και κοινωνιών. Το έλλειμμα εμπιστοσύνης για ότι έρχεται από "πάνω" δεν καλύπτεται με κινήσεις πάλι από "πάνω" αν δεν υπάρχει έδαφος και παράλληλες διεργασίες από "κάτω".
Έτσι ακόμη και η τρίτη ελάφρυνση του χρέους από την αρχή των μνημονίων -για να έρθουμε στα δικά μας- είναι βήμα αλλά υπάρχει απόσταση "αισιοδοξίας" των πάνω και των κάτω αφού η αποτύπωση του - με την βαριά φορολογία, τον φόβο του δημοσιονομικού κόφτη και των μεταρρυθμίσεων με την προκρούστεια λογική για τα εισοδήματα ή τα δικαιώματα - δεν έχει κάποια άμεση ανακούφιση και δεν διαφαίνεται για τα επόμενα τρία ή επόμενα χρόνια (ίσως από δεκαετία) με αποτέλεσμα ή απαισιοδοξία των κάτω να μην κάμπτεται παρά το ότι " είναι πιο διαχειριστική" για ορισμένο διάστημα.
Το ερώτημα ποιός επωφελείται είναι ο παρονομαστής αξιολόγησης των πολιτών και ιδιαίτερα των μεσαίων στρωμάτων και πιο αδύναμων ή περιθωριοποιημένων.
Τώρα με ένα χρέος που επιμηκύνεται και όσο ή χώρα θα κρίνεται "ασθενής" στην εξυπηρέτηση ένα είναι βέβαιο: με ή άνευ μνημονίου δηλ. όπως και να ονομάζεται, προληπτική γραμμή κλπ, ή αξιολόγηση της τρόικας (κάτι που συνεχίζεται και στις χώρες που βγήκαν) και η παραγγελία μέτρων θα είναι παρούσα και μετά το '20 όπως και ή διαπραγμάτευση.Επομένως σε μία ευρωπαϊκή ήπειρο με διασπασμένες κοινωνίες και μία χώρα που ασφυκτιά, ας έχουμε κατά νου και δύο ρήσεις του Ρουσσώ:
"αν ήμουνα ηγεμόνας ή νομοθέτης δεν θα μιλούσα για το τι πρέπει να γίνει θα το έκανα και θα σιωπούσα" και "όλες οι συνθήκες μάλλον είναι πρόσκαιρες ανακωχές παρά πραγματική ειρήνη".
Πόσο ακόμη με το φαίνεσθαι αντί του είναι; Οι ηγεσίες θέλουν; και δε μπορούν; Οι πολίτες, κοινωνίες, οι λαοί; Πόσο λοιπόν και προς τα πού με τον φόβο;
Χριστουγεννιάτικες παιδικές αναμνήσεις..
Γράφει η Χαρά Βλαχάκη
Πώς και πώς περιμέναμε και μετρούσαμε τις μέρες μέχρι να ρθούν τα Χριστούγεννα όταν ήμασταν παιδιά. Αρχίζαμε και μαζεύαμε χρυσόχαρτα από τσιγάρα, από γλυκά (θυμάστε τα μπουσέ?) και ότι χαρτάκι θα μπορούσε να μας είναι χρήσιμο στο τύλιγμα της κακατσίδας για το στόλισμα του δέντρου (κέδρος)....λίγο βαμβάκι για χιόνι και έτοιμο! Κάναμε την σχολική γιορτή, λέγαμε τα ποιηματάκια μας και στην ιδέα των διακοπών γελούσαν και τ' αυτιά μας...πετούσαμε τις τσάντες μας και τρέχαμε σαν κατσικάκια που ξέφυγαν από το μαντρί.
Ούτε δώρα περιμέναμε, ούτε καινούργια ρούχα, ........ρεβεγιόν και τέτοια ήταν άγνωστες λέξεις για μας κι όμως η χαρά που είχαμε δεν περιγράφεται με λόγια!
Από νωρίς είχαμε μάθει τα κάλαντα και διαλέγαμε το άτομο που θα πηγαίναμε παρέα να τα ...πούμε,..... <<καλήν ημέρα άρχοντες αν είναι ορισμός σας>>... έτοιμο και το καλαθάκι που θα μας έβαζαν μέσα οι νοικοκυρές, καρύδια, αυγουλάκια κ.τ.λ.που και που μας έδιναν και κανένα πενηνταράκι, στην καλύτερη αν υπήρχαν στο σπίτι μετανάστες ή Αθηναίοι που είχαν έρθει για τις γιορτές μας έδιναν μέχρι δραχμούλα ή και δίφραγκο, εκεί να δεις χαρά! Αυτές τις ημέρες είχε δουλειά και ο ταχυδρόμος, ερχόταν με ένα πανέμορφο άσπρο άλογο και μόλις έφτανε στο σχολείο είχε μια τσαμπούνα μόλις την ακούγανε οι συχωριανοί τρέχανε, άλλος περίμενε κάρτα από τους ξενιτεμένους, άλλος κάποιο χαρτζιλίκι, άλλοι που δεν ακούγανε να φωνάζει ο ταχυδρόμος το όνομά τους γυρίζανε με άδεια χέρια και την καρδιά γεμάτη πίκρα που τους ξέχασαν οι αγαπημένοι τους....αλήθεια πόση αξία είχε μια καρτούλα?
Γι' αυτούς που την στέλνανε μηδαμινή, όμως γι αυτούς που την πέρνανε ανεκτίμητη... ήταν και η αναφορά βλέπεις.....είχες γράμμα? καλά είναι? τι σου γράφουν? πότε θα έρθουν?......Θυμάμαι αυτές τις ημέρες σαν τώρα, αυτό που με χαλούσε πάρα πολύ ήταν όταν έφτανε η ώρα να σφάξουν τα γουρούνια, τι ουρλιαχτά ήταν αυτά? ...ακόμα τα ακούω...μια παρέα από το χωριό με άντρες έτρεχε από σπίτι σε σπίτι και έσφαζε το γουρούνι που μεγαλώνανε όλο τον χρόνο για αυτόν τον σκοπό...για τα Χριστούγεννα. Τα πιτσιρίκια περίμεναν με αγωνία για να πάρουν το δωράκι τους που δεν ήταν τίποτε το σημαντικό , γι αυτά όμως η ουρήθρα (κατρίστρα) του γουρουνιού αφού την φούσκωναν με ένα καλάμι (σάλωμα) ήταν το μοναδικό μπαλόνι που είχαν δει όλο τον χρόνο! Μετά το σφάξιμο κρεμάγανε το γουρούνι και για κάποιο λόγο (μάλλον να διώχνει τους καλικάτζαρους) καρφώνανε ένα πιρούνι μέσα στα πλευρά του, τα βράδια και με το λιγοστό φως που υπήρχε από την λάμπα πετρελαίου, όσο ήταν κρεμασμένο πάγωνε το αίμα μας όταν περνούσαμε από δίπλα του.
Όταν στέγνωνε άρχιζε το γδάρσιμο, το τεμάχισμα , τα λουκάνικα, οι τσιγαρίδες και η αποθήκευση του κρέατος με πολύ αλάτι στις καρδάρες για να κρατήσει λίγους μήνες αφού ψυγεία δεν υπήρχαν....... Αχ αυτοί οι καλικάτζαροι , ακόμη και εγώ που δεν φοβόμουν αυτές τις ημέρες μόλις σουρούπωνε δεν έβγαινα έξω από το σπίτι ασυνόδευτη, μας είχαν τρομοκρατήσει με δαύτους, νόμιζα ότι θα τους δω μπροστά μου, τους φανταζόμουν μαύρους με μεγάλα αυτιά και μακριές ουρές όπως τους είχα δει στην εικόνα του βιβλίου στο σχολείο που κόβανε το δέντρο για να πέσει η γη...... άσε πού είχα και αυτόν το φόβο μήπως την επόμενη φορά προλάβουν και το κόψουν και ....πέσει η γη, άντε στην ευχή με τα πάγανα και τις φοβίες που μας έσπερναν.
Όλα τα δρομάκια μοσχοβολούσαν από το λιώσιμο της τσιγαρίδας και του καμένου λίπους, τι κρίμα που δεν μπορούσαμε να δοκιμάσουμε...ήταν μέρες νηστείας αν και μικρά παιδιά μια εβδομάδα μας νήστευαν κανονικά! Ανήμερα των Χριστουγέννων όλοι πηγαίναμε στην εκκλησία, ο παπα-Πάζιος ο Θεός να αναπαύσει την ψυχούλα του πολύ καλός ιερέας μας κοινωνούσε, μας έλεγε χρόνια πολλά και με το τελείωμα της λειτουργίας όλοι έλεγαν ο ένας στον άλλον ευχές και ξεκινούσαμε γρήγορα-γρήγορα για το σπίτι, να φάμε το σπληνάντερο που σε όλο το δρόμο μας έσπαγε την μύτη η μυρωδιά από όλα τα σπίτια που ψηνόταν στις γάστρες. Περνώντας κόβαμε μικρά κλαδάκια από πουρνάρα, ακόμα δεν ξέρω γιατί διαλέγανε το συγκεκριμένο θάμνο, μπαίναμε στο σπίτι η μάνα μου άναβε την φωτιά πρώτος έβαζε ο μακαρίτης ο πατέρας μου το κλαδάκι και έλεγε .... χρόνια πολλά και του χρόνου να είμαστε καλά η πουρνάρα άρχισε να τρίζει και ο πατέρας μου έλεγε αρνάκια... κατσικάκια , υγεία, ευτυχία, νύφες γαμπρούς και πολλές άλλες ευχές, το ίδιο έκανε και η μάνα μας και εμείς τα παιδιά!
Σε λίγο ετοιμάζαμε να φάμε ,στρώναμε ένα τραπεζομάντηλο (μισάλι) σε ένα χαμηλό τραπέζι με τα σκαμνάκια γύρω-γύρω επτά άτομα ήμασταν, κόβαμε το Χριστόψωμο που ήταν κεντημένη κουλούρα με σταυρό από ζυμάρι και σε κάθε άκρη του σταυρού είχε από μια καρύδα (κουκόσια) και ένα αυγό στην μέση, έβγαινε και το σπληνάντερο από την γάστρα κάναμε τον σταυρό μας και αρχίζαμε το φαγητό .........αρχίζω και βουρκώνω, με προβληματίζει πολύ που νοσταλγώ το παρελθόν, τα αθώα παιδικά μου χρόνια .....
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ !!!!!!!!!!!!
Χαρά-Χαρίκλεια Βλαχάκη
Σαν πας στο πηγαιμό για τα Άγραφα..φρόντισε να έχεις ..gps!
ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΓΡΑΝΙΤΣΙΩΤΩΝ:ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΡΘΕΙ Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ, ΒΑΛΤΕ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΡΕΙΣ ΠΙΝΑΚΙΔΕΣ ΓΙΑ ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΠΟΥ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΔΗΜΟ ΑΓΡΑΦΩΝ
Ούτε λίγο, ούτε πολύ, το Τμήμα Συγκοινωνιακών έργων Αιτωλοακαρνανίας μας γνωστοποιεί ότι όσοι οδηγοί επιθυμούν να μεταβούν στον Δήμο Αγράφων μέσω της γέφυρας του Ρίου Αντιρρίου και του Νομού Αιτωλοακαρνανίας, θα βρούν ενημερωτικές πινακίδες που θα τους κατευθύνουν προς τον προορισμό τους προς τον Δήμο Αγράφων.Προφανώς ή ονειρεύονται ή δεν έχουν κάνει ποτέ τη διαδρομή και προφανώς αν ταξιδέψουν οι ίδιοι, δε θα βρούν ποτέ τα χωριά μας αλλά και τα χωριά του βάλτου που ανήκουν στον ίδιο Νομό με αυτούς. Επισκέπτης που έρχεται για πρώτη φορά, χωρίς τη βοήθεια του κοινού και ιδιαίτερα κατά τις νυχτερινές ώρες, καμία ελπίδα.
Συγκεκριμένα και εν συντομία,
Η Αδελφότητα Γρανιτσιωτών έστειλε επιστολή στις 7.9.2016 στον Γ. Γ. Υποδομών και ζητούσε στους συνορεύοντες Νομούς με τη Δυτική Ευρυτανία να μπουν ενημερωτικές πινακίδες κατεύθυνσης για τους οδηγούς. Το πρόβλημα, επεσήμανε είναι κυρίως στις γειτονικές Περιφέρειες και Δήμους, που δεν υπάρχει σχεδόν καμία πινακίδα κατεύθυνσης προς τον δυσπρόσιτο Δήμο Αγράφων.
Και εδώ αρχίζει το θέατρο του παραλόγου ή αλλιώς από τον Άννα στον Καιάφα
Το αίτημα από τη ΓΓ διαβιβάστηκε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Θεσσαλίας Στερεάς, από εκεί διαβιβάστηκε στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση στη Λαμία, μετά διαβιβάστηκε στην Αποκεντρωμένη Ευρυτανίας, μετά στον Αντιπεριφερειάρχη Ευρυτανίας ο οποίος έστειλε σχετική επιστολή στις Αντιπεριφέρειες Αιτωλοακαρνανίας, Αρτας και Καρδίτσας. Εκ νέου το αίτημα και με την υπόδειξη συγκεκριμένων σημείων τοποθέτησης πινακίδων, επαναδιατυπώθηκε στις ίδιες Αντιπεριφέρειες και από την Αδελφότητα Γρανιτσιωτών.Η Αντιπεριφέρεια Αιτωλοακαρνανίας αφού παρέλαβε το αίτημα, το διαβίβασε στο αρμόδιο τμήμα Συγκοινωνιακών έργων Αιτωλοακαρνανίας για να το εξετάσει .
Αφού υποτίθεται εξέτασε το αίτημα, απαντά στους Αντιπεριφερειάρχες Ευρυτανίας, Αιτωλοακαρνανίας, Γ.Γ. Υποδομών και στην Αδελφότητα Γρανιτσιωτών, ως εξής:
<<Στις βασικές διασταυρώσεις του Επαρχιακού Δικτύου με το Εθνικό, υπάρχουν πάρα πολλές πινακίδες που υποδεικνύουν τις διαδρομές προς το Δήμο Αγράφων.>> και προτρέπει τον Δήμο Αγράφων να πληρώσει και να βάλλει τις πινακίδες μετα από συνεννόηση μαζί τους. Δηλαδή, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε, εκτός τόπου και χρόνου και καμία βέβαια σχέση με την πραγματικότητα.
ΑΝΑΛΥΤΙΚΑ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΓΡΑΝΙΤΣΙΩΤΩΝ ΜΕ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΙΝΑΚΙΔΩΝ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ
Διαδρομή Αγρίνιο προς Ευρυτανία μέσω γέφυρας Τατάρνας
Α.Μετά τη γέφυρα του Αχελώου πινακίδα με ένδειξη
Γέφυρα Τατάρνας, Γρανίτσα, Ραπτόπουλο, Φραγκίστα, Κερασοχώρι, Καρπενήσι
Β.Στη γέφυρα Βέργας πινακίδα με ένδειξη
Γέφυρα Τατάρνας, Γρανίτσα, Ραπτόπουλο, Φραγκίστα, Κερασοχώρι, Αγραφα, Καρπενήσι
Γ.Στην Εθνική οδό στο ύψος του Σταλίκα, Κουτέρη πινακίδα με ένδειξη
Γέφυρα Τατάρνας, Γρανίτσα, Ραπτόπουλο, Φραγκίστα, Κερασοχώρι, Καρπενήσι
Δ.Επίσης στον Εμπεσσό να μπεί πινακίδα κατεύθυνσης με ένδειξη Γέφυρα Τατάρνας, Γρανίτσα, Ραπτόπουλο, Φραγκίστα, Κερασοχώρι, Καρπενήσι
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΑΡΤΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Στο Κομπότι Άρτας πινακίδα με ένδειξη
Καρπενήσι, Ραπτόπουλο, Γρανιτσα, Φραγκίστα, Κερασοχώρι, Αγραφα
ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΜΟΥΖΑΚΙ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑ
Α. Στη διασταύρωση στο Μουζάκι να μπεί πινακίδα με ένδειξη
Βραγκιανά, Κέδρα, Ραπτόπουλο, Γρανίτσα, Καρπενήσι
Β. Στη γέφυρα Κοράκου να μπεί πινακίδα με ένδειξη
Βραγκιανά, Κέδρα, Ραπτόπουλο, Γρανίτσα, Καρπενήσι
Γ.Στην διασταύρωση Αργυρίου που γίνεται το μεγάλο μπέρδεμα
Να μπεί πινακίδα με ένδειξη Αργύρι, Καταφύλι, Βραγκιανά, γεφυρα Αυλακίου και πινακίδα με ενδειξη Νέο Αργύρι, Δαφνούλα, Ραπτόπουλο, Γρανίτσα
Ευρυτάνων και Ελλήνων βίος
Γράφει ο Αλέξανδρος Χουλιαράς
Στον αιώνα που μας πέρασε θεοί και δαίμονες επιτέθηκαν στο βίο και στο βιός των Ευρυτάνων. Από τη δικτατορία του Μεταξά μέχρι τη σημερινή δημοκρατία συνεχής και αδιάλειπτος ήταν ο αγώνας της κάθε εξουσίας να ερημώσει τα βουνά μας. Ο Μεταξάς απαγόρεψε τη βοσκή και επιδότησε το σφάξιμο των γιδιών κι έκλεισε ο κύκλος με το, αδρά “επιδοτούμενο”, ξερίζωμα και σφάξιμο των ανθρώπων στον Εμφύλιο. Τη δεκαετία του 1960 ως αυτόχθων Ευρυτάν έζησα στο πετσί μου τις σατανικές μεθοδεύσεις της ξεπουλημένης πολιτικής εξουσίας, ώστε να κάνει τον κάθε γοητευμένο με τη γη του Ευρυτάνα να απογοητευτεί και να την μισήσει και να μισεύσει από τον τόπο του. Ένας απ΄ αυτός ήμουνα και γω.
Μετά από δυο δεκαετίες επέστρεψα ως παλινοστών εραστής αυτής της γης. Άνεμος αλλαγής είπα. Αλλά φευ έφυγε ο δεξιός Βοριάς, που έσπαγε κλωνάρια και ξερίζωνε δέντρα και φύσηξε Νοτιάς, που μούχλιασε και σάπισε ότι γερό άφησε ο βορινός τυφώνας. Μια ξεφτισμένη και ξεφωνημένη εξουσία, από τα ρετιρέ των ταγών κομματανθρώπων μέχρι τα υπόγεια της ξεφτιλισμένης κομματοκρατίας κι ένας σατανικός –και πάλι- μηχανισμός από αρπακτικά και τρωκτικά, από αυλοκόλακες και κομματόσκυλους από διαβρωμένες Δημόσιες Υπηρεσίες και διεφθαρμένες Αναπτυξιακές Εταιρίες, επιστρατεύτηκαν και στρατεύτηκαν σ΄ ένα στόχο: πώς να αγαναχτήσει και να προγκήξει ο όποιος αιθεροβάμων ήθελε να επενδύσει και να δουλέψει τίμια τη γη του, την ποτισμένη με ιδρώτα και σφραγισμένη με το αίμα χιλιάδων προγόνων του.
Τελευταία έπεσε στην αντίληψή μου και το κερασάκι της τούρτας.
Διάβασα και απόλαυσα τον Kανονισμό 2078/92 της (τότε) ΕΟΚ, όπου στο άρθρο 2 πρόβλεπε παροχή ενισχύσεων (δηλ. επιδοτήσεις) στους κατόχους γεωργικών εκμεταλλεύσεων οι οποίοι αναλαμβάνουν την υποχρέωση…να προβούν στην παύση της καλλιέργειας των γεωργικών εκτάσεων για περίοδο τουλάχιστον είκοσι ετών. Μάλιστα πήρε μπροστά η ελληνική μηχανή και κάποια λαμόγια συστήσανε την “Aγροοικοσυστήματα ΕΠΕ” με σκοπό να νοικιάζουν τέτοιες εκτάσεις και να εισπράττουν τις επιδοτήσεις.Τέτοια φιρμάνια γνώριζε και εφάρμοζε όλος ο μηχανισμός της γκιαούρικης εξουσίας (από τα ρετιρέ μέχρι τα καταγώγια), αλλά κανένας δε το μαρτύραγε.
Αν δεν αλλάξει μυαλά και πολιτική το Διευθυντήριο της ΕΟΚ (όπως έλεγε ο αλείμνηστος Αντρέας) ή ο “λάκκος των λεόντων” (όπως έλεγε ο αείμνηστος Ηλιού) θα μας σώσουν μόνο: το προηγούμενο BREXIT, το χτεσινό φερετζωμένο… ΙTALEXIT και τ΄ άλλα …EXIT που θαρθούνε.
Ο Πάνος αρματώθηκε!
Γράφει ο Σπύρος Πεταρούδης
Με αυστηρή λιτότητα
ακόμα και στο γεύμα ..
Αρχές Δεκέμβρη μπήκαμε
στων εορτών το πνεύμα
Ομως πολλα τα μέτωπα
που ειναι ανοιγμένα
Το χρέος.....το προσφυγικό ..
Και οι Τούρκοι ακόμα ενα
Ξεσάλωσε ο Ερντογάν
Ποιος ξέρει που το παει ...
Αμφισβητεί τα σύνορα
και τρέλα μας πουλάει
Κάπως πολύ παράξενα
Φέρνεται τελευταία ...
Τι θέλει άραγε ο βλάξ
με περικεφαλαία ;
Με όσα συμβαίνουν φυσικά
δε φταίνε οι Τουρκαλάδες..
Ηγέτη βλάκα έχουνε
και Θά'χουμε μπελάδες
Τούρκοι βαστάτε τον Ταγίπ
πόλεμο να μην κάνει ...
Βάλτε του νέφτι στον πωπό
να τρέχει και μη φτάνει
Τι ατυχία να χουμε
γείτονα τον σουλτάνο ...
Πάλι καλά που έχουμε
στην αμυνα τον Πάνο
Το γιαταγάνι ζώνεται
το καριοφίλι αρπάζει
Και ασημένια πέταλα
στο άλογότου βάζει
Ο Πάνος αρματώθηκε
στο πόλεμο να παει ...
Και η ...Μανταλένα τον κρατά
Και τον παρακαλάει
-Πάνομ' στον πόλεμο που πας
μη σφάξεις παληκαρια...
Μη σφάξεις μάνες με παιδιά...
και νιόπαντρα ζευγάρια ...
Κι ο Πάνος λέει άπονα :
-Την Πόλι οταν πατήσω
κανένα Τούρκο ζωντανό
δεν πρόκειται ν'αφήσω ...
Κάποια στιγμή στα τέσσερα
θα δούμε τον σουλτάνο ...
Θα βγει να μας παρακαλεί
να δέσουμε τον Πάνο !
Κι ενώ εδώ στο μέτωπο
τα πράγματα ειναι σκούρα ...
Εκ της Αβάνας έρχεται ...
ο Τσίπρας με τα πούρα
Δεν σκέφτεται τον πόλεμο
που παει ο Καμένος ...
Γιατί εχει χάσει τον Φιντέλ
κι ειναι φαρμακωμένος
Τι να πρωτοσκεφτεί κι αυτός
με τόσα που συμβαίνουν ....
Για αυτό απ'τόνα μπαίνουνε
κι από το άλλο ... βγαίνουν !
Δρόμοι και διλήμματα χωρίς ευκαιρίες
Του ΣΠΥΡΟΥ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Με την "ειδυλλιακή" εκδοχή της συμφωνίας σε τεχνικό επίπεδο και αναμένοντας την τελική έκβαση της αξιολόγησης ο τελευταίος μήνας του χρόνου είναι καμπή για την κυβέρνηση, ίσως και σοβαρότερη από το αυτήν του καλοκαίρι του '15, που κλείδωσε ο δρόμος προσαρμογής στην μνημονιακή συνθήκη.Τώρα όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά: πρώτον η κυβέρνηση δεν είναι σε χρόνο καλλιέργειας προσδοκιών αλλά συγκομιδής, καλής, κακής ή μέτριας σοδειάς για να στήσει πάγκο στην λαϊκή δηλ. στις εκλογές, και δεύτερον: είναι στο "πηγάδι σκοπιμοτήτων" του ευρωπαϊκού "ιερατείου", και όχι μόνο των Βρυξελλών, το οποίο είναι κάτι άλλο αφού ορίζει, εκτός των άλλων, και την συμπεριφορά των αγορών που κρίνουν και την είσοδο σε αυτές και την έξοδο από τα μνημόνια.
Έτσι πέρα από την υποσχετική για το χρέος και μια, έστω, και συμβολική κίνηση προσπαθεί να διασώσει, δηλαδή να μη βάλει, νεοφιλελεύθερο αποτύπωμα στο εργασιακό. Και αυτό αν δεν καταφέρει το "αριστερό", δηλαδή την εφαρμογή των συλλογικών συμβάσεων και την ρύθμιση του συνδικαλιστικού -ειδικά στο θέμα των απεργιών με τρόπο που να μην εκτεθεί μόνιμα και ιστορικά, αφού η απλή αναλογική δεν αρκεί ως πολιτικό αποτύπωμα για τις εκλογές και μετά!Ωστόσο η κατάσταση με τις ελαστικές μορφές εργασίας -ωριαία, μερική, σπαστή, ενοικιαζόμενη κ.α. εργασία- καθώς και με την αμοιβή από 100 έως 400 € - συνδυασμένες και με τις επιπτώσεις στο συνταξιοδοτικό συνιστά μία "υπόγεια" πλήν όμως ούτε καν μεσαιωνική συνθήκη, αφού ή απειλή της ανεργίας αλλάζει τους όρους μάλλον δουλοκτητικά.
Οι δρόμοι και τα διλήμματα όσο είναι στο μουντό γκρίζο κάθε άλλο παρά πρόκειται να βρούν ισορροπία στην ρήση του Ο. Τσωρτσιλ : "Ένας αισιόδοξος βλέπει μια ευκαιρία σε κάθε καταστροφή. Ένας απαισιόδοξος βλέπει μια καταστροφή σε κάθε ευκαιρία".Επειδή οι καιροί "ου μενετοί" και με την κλιμακούμενη ρητορική Ερντογάν -που πολλοί φοβούνται ότι εκτός από την απώλεια κυριαρχίας μπορεί να έχουμε και επεισόδια με στόχο την ίδια την εδαφική ακεραιότητα της χώρας- απαραίτητο, και όχι απλώς καλό, είναι να προστατευτεί η εσωτερική συνοχή παρά το δυσβάσταχο αρνητικό φορτίο.Εδώ η εντιμότητα του όποιου συμβιβασμού προσλαμβάνει άλλο χαρακτήρα και σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί να εξαντλείται στα επικοινωνιακά περιτυλίγματα, αφού το διακύβευμα των ισορροπιών στην Ευρώπη αλλά και εντός της χώρας είναι τελείως άλλο σε σχέση με δυο ή ένα χρόνο πριν.
Επομένως άλλο οι πληγές και η επούλωσή τους και άλλο τα πολιτικά αποτυπώματα να γίνονται σημάδια στο σώμα των ανθρώπων ή της χώρας.
Είναι ώρα νέων αποφάσεων με στρατηγική και εθνική διάσταση, με ήπιο και ενωτικό κλίμα στο εσωτερικό, και δεν υπάρχει χώρος για μικρο-παιχνίδια ή μέτρα αναζωπύρωσης μόνιμων εντάσεων στην μνημονιακή διαδρομή, απέναντι στον κόσμο της εργασίας και τους συνταξιούχους. Γιατί όλα δείχνουν ότι έχουμε πορεία ακόμη με πολλά διλήμματα αλλά, δυστυχώς, χωρίς ευκαιρίες αφού ή ανοίγουμε μόνοι μας δρόμους διεξόδου ή συνεχίζουμε να μοιρολογούμε την τύχη και το ριζικό μας, που φταίνε όλοι οι άλλοι πλήν ημών, οι απόντες πάντα και ποτέ οι παρόντες.
Περισσότερα...
Στις διαπιστώσεις παίρνουμε άριστα!
Γράφει ο Κώστας Παπαδόπουλος
– ΤΟΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ καιρό, τα πάντα διαπιστώνουμε και για όλα έχουμε άποψη! Απ’ το ότι υπάρχουν διεφθαρμένα κόμματα, το ότι όλοι οι πολιτικοί είναι ίδιοι και θέλουν κρέμασμα ή «γδάρσιμο ζωντανοί», μέχρι το ότι, ακόμα κι ο τελευταίος «βλαχοδήμαρχος», μαζί με την παρέα του, έκλεβε τόσα χρόνια πριν! Και κάπου εκεί σταματάμε. Από πράξεις, μηδέν…
– ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ στ’ αλήθεια, τι νόημα θα είχε τώρα μια αντίθετη άποψη, από αυτά που έχουν ήδη παγιωθεί… Τι θα μπορούσε να προσφέρει πλέον, ένα ακόμα αγωνιστικού περιεχομένου άρθρο αφού η κοινωνία – η εξαθλιωμένη κοινωνία κι όχι αυτή των πλουσίων και των νεόπλουτων απ’ τα κλεμμένα – έχει συμβιβαστεί τόσο πολύ με τη μιζέρια, σκύβει το κεφάλι όλο και περισσότερο κι ο «ραγιαδισμός» ξύπνησε και πάλι μέσα μας. Απ’ τη στιγμή που, από περήφανος λαός, καταντήσαμε ζητιάνοι και δούλοι των δικών μας και των ξένων αφεντικών. Και το χειρότερο, επικρατεί κι ένας παράλογος πανικός, μην πάθουμε και χειρότερα, μη μας πάρουν τα σπίτια, μη μας κλείσουν φυλακή, μη γίνει πόλεμος…
– ΘΑ ΓΡΑΨΩ, όμως, κάποια πραγματάκια αληθινά, μιας και καταφέρω να καλμάρω κάποιους «επαναστάτες» του πληκτρολογίου (κι όχι έξω στην πραγματική ζωή), οι οποίοι νομίζουν πως κάνουν κάτι σε αυτούς που μας μαστιγώνουν καθημερινά! Που νομίζουν πως θα καταφέρουν κάτι, όταν – για παράδειγμα – κοινοποιούν μία φωτογραφία-γελοιογραφία που δείχνει τον πρωθυπουργό σε διάφορες στάσεις (ακόμα και σε πακέτο τσιγάρων τον έβαλαν!), όπως παλιότερα και το Σαμαρά να «πηδάει» τη Μέρκελ ή το αντίστροφο (στην ουσία, όλοι αυτοί, «πηδάνε» εμάς), την ίδια στιγμή που εξυψώνουν τον Ομπάμπα ή τον Πούτιν, γράφουν «απόψεις» για το αν ο ηγέτης της Κούβας ήταν «δικτάτορας» ή όχι, για το αν ο Ερντογάν ετοιμάζει πόλεμο(!) κ.ο.κ… Παγκόσμιοι «αναλυτές» γίναμε, ξεχνώντας τα δικά μας κοινωνικά κι άλλα προβλήματα, ξεχνώντας το «προσφυγικό», τις καθημερινές αυτοκτονίες κι άλλα πολλά…
– ΕΧΟΥΜΕ, δηλαδή, φτάσει σήμερα να ξεχνούμε τους κλέφτες ολόκληρων δεκαετιών, αυτούς που δημιούργησαν το χρέος (κόμματα, πολιτικούς, αυτοδιοικητικούς και πολίτες με «πόστα», κανείς δεν αναφέρεται πλέον σ’ αυτούς), δε μας ενδιαφέρει αν όλοι αυτοί (κλέφτες και διεφθαρμένοι απατεώνες) καλοπερνούν σήμερα, την ίδια στιγμή που εμείς τρέχουμε για «ρυθμίσεις»! ΈΧΟΥΜΕ φτάσει στο να ζούμε – οι περισσότεροι έστω – μ’ ελεημοσύνη. Ακόμα και οι τοπικοί μας Άρχοντες (δήμαρχοι, αντιδήμαρχοι, κ.τ.λ…) βγήκαν στη ζητιανιά, καλώντας τους δημότες να προσφέρουν οτιδήποτε, για να γεμίσουν τα Κοινωνικά Παντοπωλεία και τα Δημοτικά Φαρμακεία… Τους ακολουθούν μετά διάφορες Οργανώσεις και Σύλλογοι, σχολεία κι ό,τι άλλο, αντικαθιστώντας έτσι – με τη φιλανθρωπία – τον αγώνα για επιβίωση… Χωρίς την οποία, όμως, θα πέθαιναν απ’ την πείνα χιλιάδες άνθρωποι, στην κυριολεξία. ΜΕΤΑΤΡΑΠΗΚΑΜΕ σε ατομιστές, σε «εαυτούληδες» και το μόνο που μας ενδιαφέρει, είναι το πώς θα επιβιώσουμε ως μονάδες κι όχι σα σύνολο! Βάλαμε το «εγώ» στη θέση του «εμείς» κι όποιος μπορέσει, θα ζήσει, ας είναι και εις βάρος του διπλανού! Θα φτάσουμε ακόμα ΚΑΙ να κλέψουμε ΚΑΙ να σκοτώσουμε, αν χρειαστεί, γιατί το σύνδρομο της επιβίωσης είναι πολύ βαθιά ριζωμένο μέσα μας! Θα μετατραπούμε – όσοι δε μετατραπήκαμε ήδη – σε γύφτους στη θέση των γύφτων! Τους οποίους, τους βλέπαμε στους κάδους απορριμμάτων, εκεί, δηλαδή, που βλέπουμε κάποιους από εμάς τώρα κι, έχει ο Θεός! ΟΙ ΝΕΟΙ μας, ακόμα και με τις καλύτερες σπουδές, φεύγουν για ξένες χώρες, με τις άδειες θέσεις τους, μέσα στην ίδια μας την πατρίδα, να τις καταλαμβάνουν άλλοι, ξένοι μετανάστες, από άλλες χώρες προς εμάς, οι οποίοι – μαζί με τους δικούς μας ανέργους – θ’ αποτελέσουν τους «φτηνούς» εργάτες των ξένων Κολοσσών που θα έρθουν στη χώρα μας λίγο αργότερα…
– ΠΑΡΑΜΟΝΕΣ των γιορτών τώρα, θα τα ξεχάσουμε τελείως, θα γεμίσει το διαδίκτυο με χριστουγεννιάτικα δέντρα και μελομακάρονα και θα δείχνουμε έτσι πως είμαστε «μια χαρά»…
"Black Friday"
Ήτανε "βλάκ" Παρασκευή !
Τέλη Νοέμβρη μήνα
Σκληρή η ζωή...και ακριβή
αφού θερίζει η πείνα
Μα κάποιοι καταναλωτές
(Παροπλισμένοι χρόνια )
εμφανιστήκαν με "ρευστό "
και βγήκανε για ψώνια !
Άρα υπάρχουν άνθρωποι
Που'χουν λεφτά ακόμα ...
Και που τα επωάζουνε
Κάτω απο το στρώμα
Μακάρι ... να τα χαίρονται
που είχαν προνοήσει ..
Κουράγιο οι απένταροι
μπάς και περάσει η κρίση
Έρχεται η ανάπτυξη !
Τέλος τα βασανά μας !
Το λέει η κυβέρνηση ..
Το είπε ο ...Ομπάμας !
Το λέει Τσιπρας .. γκαραντί !
Τέλος μ'αυτό το θέμα ..
Όσα μας είπε γίνανε
Ποτέ δεν είπε ψέμα !
Λύθηκε αυτό το πρόβλημα ..
Άλλο μας βασανίζει ...
Δίπλα ..ο βλάκ...ο Ερντογάν
Που βγαίνει και γκαρίζει
Σαν βγαίνει ο βλάκας στο τζαμί
Αργά ..σαν σουρουπώνει ...
Αμφισβητεί τα σύνορα
να "σκιάζονται"οι ..γειτόνοι !
Μα οι γείτονες δε σκιαζονται
απ' τον ξεμωραμένο ...
Τον ξερουν και τον έχουνε ...
Κανονικά ...γραμμένο !
Στείλτε και τις δικές σας αγγελίες δωρεάν,για σπίτια, μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, μηχανές, αγγελίες εργασίας, ανταλλακτικά, αξεσουάρ και δεκάδες ακόμη κατηγορίες.
Πωλήσεις κατοικιών
Πωλείται μονοκατοικία 160 τ.μ., 2 επίπεδα 80 τ.μ., ισογείου - 1ου, γωνιακή, 3 υ/δ, κατασκευή '04, 2 μπάνια, παραδοσιακή, πέτρινη, σε βουνό, bbq, επιπλωμένη, σε οικόπεδο 400 τ.μ., αυτόνομη θέρμανση, τζάκι, θέα βουνό, ανοικτό πάρκιν, αποθήκη, κήπος, καλή κατάσταση, Η συγκεκριμένη ιδιοκτησία αναφέρεται σε κατοικία που βρίσκεται στον οικισμό Επινιανά στα Άγραφα Ευρυτανίας. Το ακίνητο βρίσκεται σε προνομιακή θέση με θέα στα βουνά της περιοχής, διατηρεί το παραδοσιακό στιλ και ταιριάζει με την ταυτότητα της περιοχής. Έχει γίνει εκτεταμένη χρήση πέτρας και ξύλου (εσωτερικά) ενώ η ποιότητα της κατασκευής θεωρείται πολύ καλή. Πρόκειται για επιπλωμένη κατοικία, με καλή ποιότητα κατασκευής και υλικών. Αποτελείται απο ισόγειο 80 τμ. με κουζίνα, σαλόνι, τραπεζαρία, μπάνιο και μικρο αποθηκευτικό χώρο και έναν όροφο 80 τμ. με τρία υπνοδωμάτια και μπάνιο. Το οικόπεδο και οι εξωτερικοί χώροι του οικοπέδου έχουν διαμορφωθεί με πέτρα, ενώ υπάρχει στεγασμένος χώρος Barbeque. , τιμή 180.000€ , 09:00-21:00- 6974766712 ΦΩΤΟ
Πωλείται νεόδμητο ρετιρέ στο Καρπενήσι, 65 τ.μ., 2ου, 2 υ/δ, κατασκευή '10, κεντρική θέρμανση, τζάκι, πόρτα ασφαλείας, απεριόριστη θέα, αποθήκη, τιμή 130.000€ (e-agents26341). Epsilon Team www.epsilonteam1.gr 210 7212284 ΦΩΤΟ
