To σκάνδαλο Novartis
27 Φεβ. 2018 / 11:54
Γράφει ο Αλέξανδρος Χουλιαράς Το σκάνδαλο NOVARTIS προκάλεσε ισχυρούς τριγμούς σε δυο κατηγορίες ανθρώπων. Από τη μια στην κατηγορία που ανήκω εγώ κι από την άλλη στους κορυφαίους δεξιούς, που πάνε -οσωνούπω- κατηγορούμενοι, και στους πελάτες τους. Και οι δυο είχαμε ένα κοινό χαρακτηριστικό, νομίζαμε ότι ο καπιταλισμός λειτουργεί αυθαίρετα υπεράνω των νόμων και χωρίς ιδεολογία. Εγώ, για παράδειγμα, θεωρούσα ότι τούτο συντελεί στην υπερεκμετάλλευση και την εξαθλίωση των εργαζομένων, οι Δεξιοί νόμιζαν ότι είναι κι αυτοί, όπως οι καπιταλιστές, υπεράνω των νόμων και μπορούσαν να κλέβουν απερίσκεπτα και απρόσκοπτα. Την πατήσαμε και οι δυο. Τελικά εγώ αρχίζω να καταλαβαίνω…
Οι «φρενήρεις» ρυθμοί του παλαιού!
25 Φεβ. 2018 / 05:32
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος Στην αρχή της εκλογής της κυβέρνησης η ελπίδα ήταν στην τόλμη του νέου και της διαπραγμάτευσης. Οι ικανότητες. διακυβέρνησης “υποτιμήθηκαν”, δεδομένου ότι οι πολίτες κουράστηκαν από τον “καριερισμό” και την ασυνέπεια προεκλογικών λόγων (βλ. Ζάππεια) και μετεκλογικών πράξεων των προηγούμενων. Άλλωστε ο τακτικισμός των μεν και των δε παγίδευσε τους πιο “πονηρούς”. Έτσι ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κλπ, που ψήφισαν το μνημόνιο χωρίς να προωθήσουν μια κυβέρνηση “οικουμενική” τετραετίας, για την εφαρμογή υπολόγισαν ότι θα χρεωθεί μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ τα μνημονιακά δεινά. Δεν διέβλεψαν όμως ότι του έδιναν και πλεονέκτημα δηλαδή πρώτον, πολιτικό χρόνο για πλήρη εφαρμογή…
Τα «αιώνια» απωθημένα!
18 Φεβ. 2018 / 11:10
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος Μπορεί τα μνημονιακά πρέπει που γονάτισαν την χώρα, κατέστρεψαν όνειρα γενιών και ιδιαίτερα των νέων, να αποκτούν “ευρωζωνικό” κέλυφος αλλά ο πόθος των πολιτών και της κοινωνίας για αλήθεια και ακριβοδίκαιο καταλογισμό ευθυνών παραμένει ανεκπλήρωτος. Μία “ατελείωτη διαχείριση απωθημένων” συσκοτίζει τον ορίζοντα. Απωθούν επιθυμίες, στόχους, πλευρές των βιωμάτων ζωής στο υποσυνείδητο και συσσωρεύουν αισθήματα καταπίεσης. Τώρα το άγχος για το στίγμα όσων είναι αθώοι και ο φόβος των ενόχων να μην αποκαλυφθούν, η διαδικαστική «σπουδή» της κυβέρνησης να μην χάσει χρόνο για να “δικαιώσει” επιλογές στο δίπτυχο: “τέλος” τα μνημόνια και “τσάκισμα” της διαπλοκής, “τυφλώνουν” τους…
Το καρναβάλι του χωριού μου..
17 Φεβ. 2018 / 07:33
Γράφει η Χαρά-Χαρίκλεια Βλαχάκη Όσο πλησίαζαν οι αποκριές άρχιζαν και οι προετοιμασίες από την ομάδα που θα ντυνόταν μασκαράδες.....τότε δεν υπήρχαν περούκες, έτοιμες μάσκες και στολές... οι ενδιαφερόμενοι έπρεπε να κάνουν κουμάντο για τα απαραίτητα υλικά που μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και το κυριότερο ήταν τα χαρτόκουτα..... Κόβανε τις χαρτόκουτες τις βάφανε με κάρβουνα και ξυλομπογιές και έφτιαχναν τις προσωπίδες (μάσκες)......για τον αρχηγό του καρναβαλιού τον Αράπη χρειαζόταν οπωσδήποτε μαύρο γουρουνοτόμαρο, το κάνανε σε σχήμα κώνου βάζανε μια μεγάλη μύτη και γύρω-γύρω από τα μάτια το έβαφαν κατακόκκινο ...σκέτος βρυκόλακας ... Ο Αράπης έπρεπε να ήταν νέος, δυνατός και άτομο αντοχής...κουβαλούσε…
Εν ονόματι της «γεωμετρίας του τετραγωνικού»!
15 Φεβ. 2018 / 11:10
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος Μετά την μάχη του Καντές (1274 π.Χ., 14η δυναστεία) οι Φαραώ της Αιγύπτου και οι ηγεμόνες των Χετταίων συμφώνησαν μία από τις πρώτες διεθνείς συνθήκες ειρήνης, που επιβιώνει μέχρι τώρα. Στη συνθήκη αυτή, ανάλογα έπρατταν και οι Ελληνικές πόλεις -κράτη, με αντιπροσώπους διαπραγματεύονταν ζητήματα πολέμου και ειρήνης, εμπορικές συνεργασίες ενώ τοποθετούσαν και εκπροσώπους (διπλωμάτες), έτσι γεννήθηκε η διπλωματία. Στον ίδιο τόπο τώρα αναζητείται η ικανότητα -η τέχνη της διπλωματίας- στο σύγχρονο πολυμέτωπο πεδίο προβλημάτων. Πριν αρχίσει η διαπραγμάτευση για το Σκοπιανό και επί των προκαταρτικών (δηλ. των πρώτων επαφών για τον ορισμό ατζέντας, μεθοδολογίας κ.α. που…
Αλαλούμ!..
06 Φεβ. 2018 / 12:29
Γράφει ο Αλέξανδρος Χουλιαράς Δεν ήθελα να ασχοληθώ άλλο με την γραικοελληνο-σλαβική υπόθεση. Όμως το γενικό αλαλούμ δεν με αφήνει να ησυχάσω. Έτσι θα βγάλω την οργή μου για άλλη μια φορά. Η ιδεοληψία των λαών είναι ακατανίκητη. Αυτήν την περίοδο συγκρούονται δυο εθνικές ιδεοληψίες. Θα νικήσει όποιος έχει την υποστήριξη των ιεράκων της Παγκόσμιας Εξουσίας. Παίζοντας ΠΡΟΠΟ –που ποτέ δεν έπαιξα στη ζωή μου- στο ματς Σλαβοσκοπιανοί – Ελληνογραικοί γράψτε ένα. Ο διαιτητής είναι φιλοσκοπιανός του κιαρατά και μεις κράζουμε: “Βουντού βουντού και μια καρφίτσα μαύρη στον π@@τσο μας εκάθησαν μία ντουζίνα Σλάβοι”. Πριν είκοσι πέντε χρόνια οι Σκοπιανοί…
Στην «Οδύσσεια» των χαρταετών!
05 Φεβ. 2018 / 11:48
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος Στην χώρα των «χαρταετών» έληξε το θρίλερ των χαμένων χαρταετών. Είναι πραγματικότητα η εξυγίανση του δημόσιου βίου. Η πολιτική βγήκε από τον Γαλαξία των μικρό-σκοπιμοτήτων και των ισχυρών συμφερόντων. Η φυγή συνοδεύτηκε με λαμπρές τελετές. Ένα ουράνιο τόξο δημιουργήθηκε με την ανακοίνωση επιστροφής των αποταμιεύσεων, των «μαύρων» με τον νέο, διαφανή, δίκαιο τρόπο νομιμοποίησης. Οι παπαγάλοι φώναζαν την διαλεύκανση όλων των σκανδάλων: των μεγάλων «ολυμπιακών διαστάσεων δουλειών» έως την Ζήμενς. Ελέφαντες τραβούσαν πακέτα δώρων από τις λίστες. Η διαπλοκή τελείωσε. Οι χοίροι δεν γρυλλίζουν πιά. Τα «λυγρά ή κακά φάρμακα», που προκαλούσαν συγκυριακά παραληρήματα και μετά…
«Το πάσο τρώει λουκούμι»!
28 Ιαν. 2018 / 12:16
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος Ο τίτλος είναι μια προσφιλής έκφραση στην πρέφα -είτε παίζεται με τρείς είτε και με τον τεμπέλη- και σημαίνει ότι «όποιος παίζει συνετά κερδίζει». Στα παιχνίδια υπάρχει στρατηγική. Από το πιο πνευματικό, το σκάκι, που όλοι: βασιλείς και Πάπες, ευγενείς και μή σέβονται κύρια ότι: «στόχος δεν είναι η νίκη αλλά η ποιότητα της νίκης» μέχρι το κλασσικό, απλό στην τεχνική και ανταγωνιστικό, την «Ξερή». Την χρονιά που νέο κύμα προόδου -ειδικά στην τεχνητή νοημοσύνη, επικοινωνία, τα ρομπότ, τα αυτόνομα αυτοκίνητα κλπ.- διευρύνει την παρουσία του, οι ανθρώπινες κοινωνίες, το μέλλον τους δηλ. οι νέες γενιές…
Το «βιολί» και οι βαλίτσες!
21 Ιαν. 2018 / 07:55
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος Μια παλιά λαϊκή έκφραση, που έγινε και τραγούδι: «είναι άσχημο πολύ το δικό σου το βιολί...», ίσως δεν αρκεί να περιγράψει τους «διακομματικούς καυγάδες». Οι βαλίτσες όμως των πολιτών έχουν φόρους, περικοπές, σκληρή καθημερινή δοκιμασία από την πολύχρονη ακραία λιτότητα με μείωση των κοινωνικών παροχών. Η γενιά των 400, μισθός στα δύο, μισή δουλειά, «κομμένη» ζωή, σύνταξη στο 1/3, οι νέες οριοθετήσεις ζωής που μετατοπίζουν διαρκώς τις γραμμές και τα «σύνορα» όλο και πιο κάτω. Από την άλλη πλευρά, οι «πολιτικές» αποσκευές και το ημερολόγιο του «πολιτικού» παιχνιδιού κουβαλάει από τις πρώτες μέρες του χρόνου «πόλωση…
Επί ενός σχολίου!
16 Ιαν. 2018 / 08:35
Γράφει ο Σπύρος Παπασπύρος Ο φίλος Γιάννης Κ., άνθρωπος «φτασμένος» που θα έλεγαν οι παλιοί (δηλαδή πετυχημένος και αυτοδημιούργητος), για το άρθρο «Στους καιρούς των βαρελιών» και με αφορμή μία έρευνα για 1 εκ. αναποφάσιστους μου έγραψε: «Αντί να δουν πόσος δρόμος απαιτείται και με ποιο τρόπο θα καλύψουν τη διαδρομή από το πάτο του βαρελιού στην επιφάνεια, αυτοί κοιτάνε τον αντικατοπτρισμό του περιεχομένου του βαρελιού για να αποφασίσουν αν θα βγούν ή θα βουλιάξουν πιο βαθειά ...!». Μαζί με την ανάγνωση έτρεχα ένα αρχείο σε κάποια στοιχεία για τον αγροτο-διατροφικό τομέα και άκουγα ένα ρεπορτάζ για τους τόνους των…