Γράφει ο Νίκος Ζυγογιάννης* Μια αρχαιοελληνική φυλή είναι οι Σαρακατσαναίοι που οι ρίζες της χάνονται στα βάθη των αιώνων. Νομάδες κτηνοτρόφοι, ζούσαν στα βουνά το καλοκαίρι και το χειμώνα στα χειμαδιά (β΄νά-στράτα-χειμαδιά) διασκορπισμένοι σ' ολόκληρη την ηπειρωτική Ελλάδα. Κοιτίδα των Σαρακατσαναίων ήταν η οροσειρά της κεντρικής και νότιας Πίνδου και η Ρούμελη με επίκεντρο τα ΑΓΡΑΦΑ, χώρος που λόγω της γεωφυσικής του κατάστασης ήταν απάτητος, δεν ήταν γραμμένος πουθενά και γι' αυτό κατοικούνταν από αυτόνομους και ελεύθερους ανθρώπους. Ο διασκορπισμός τους από την αρχική κοιτίδα τους προς την υπόλοιπη ηπειρωτική Ελλάδα έγινε επί Τουρκοκρατίας και κυρίως τον 18ο αιώνα, στα…

Γράφει ο Γιάννης Φρύδας(Καταφύλλι Αργιθέας) Καλά ξεμπερδέματα!... Πολύ το βασάνισα, μέχρι να καταλήξω στον σημερινό τίτλο. Δεν ήξερα αν είναι σωστό το «επέτειαι» ή δεν είναι… Αν είναι, υποθέτω ότι συναντάται πολύ σπάνια, παρότι από επετείους έχουμε… μπερεκέτια. Αφού παίδεψα κάμποσο το μυαλό μου, σκέφτηκα: Γιάννη, λέω, εσύ θα κριθείς ως καφετζής δεν θα κριθείς ως φιλόλογος, οπότε κοπάνα το όπως σου ήρθε! Ήθελα, ντε και καλά, έναν τίτλο στην καθαρεύουσα, για να παρουσιάσω καθαρά και περιεκτικά τα διαλαμβανόμενα θέματα, μήπως καθαρίσουμε το συντομότερο απ’ αυτά που μπλέξαμε και να τον ταιριάσω με την Καθαρά Δευτέρα που έρχεται… Γνωρίζετε ότι…

Γράφει ο Δημήτρης Θ.Μακρής [Επί τάπητος οι μεγάλες παθογένειες που μαστίζουν ένα λαό] 1.-Δημοσίευσα κατά καιρούς άρθρα μου, αλλά και από βήματος Γεν. Συνελεύσεων Πολυτέκνων δια ζώσης,αυθόρμητα ανέδειξα υφιστάμενες αδικίες σε βάρος του Αγρινίου, που αντιμετωπίζεται από την πολιτεία με περιφρόνηση στο να του δοθούν αυτά που του αναλογούν, σαν τον πιο αδικημένο Δήμο (των 106.056 κατοίκωνΦΕΚ 697/20-3-14 τελικά στοιχεία ΕΛΣΤΑΤ απογραφή 2011)της Ελλάδας. Είναι ο μεγαλύτερος όλων των Δήμων της Στερεάς Ελλάδας, με δεύτερο το Δήμο Λαμιέων (71.007). Επίσης είναι στους πέντε πρώτους από τους Δήμους εκτός Αττικής ξεπερνώντας και τον Δήμο Ιωαννιτών(83.904). Χρειάζεται αυτό το μέτρο σύγκρισης για…

Γράφει ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος Στον Αίσωπο αποδίδεται μια διδακτική ιστορία στην οποία περιγράφεται η αξία του μόχθου και της συστηματικής εργασίας που αποτέλεσμά της είναι η προκοπή. Αυτή λέει πως κάποτε ένας πατέρας όταν πέθανε άφησε το αμπέλι στους τρεις γιούς τους, οι οποίοι δεν φημίζονταν για την εργατικότητά τους αλλά για να τους προτρέψει είπε ότι κάπου ανάμεσα στα κλήματα ήταν κρυμμένος ένας θησαυρός. Οι γιοί του μόλις πέθανε ο πατέρας τους πήραν αμέσως τα τσαπιά και έσκαψαν από άκρη σε άκρη το αμπέλι και σαν τέλειωσαν χωρίς να βρουν τίποτα, άρχισαν να βρίζουν τον μακαρίτη λέγοντας πως…

Αν κάποιος γνωρίζει από χιούμορ και καυστικό σχολιασμό της επικαιρότητας, αυτός είναι σίγουρα ο Αγρινιώτης σκιτσογράφος Χρήστος Παπανίκος. Πως είδε τις τελευταίες ημέρες την πανδημία του κορονοϊού και το #μενουμεσπιτι; Συγκεντρώσαμε ορισμένα από τα καλύτερα σκίτσα του, γιατί ως γνωστόν, ακόμη και στις δυσκολότερες καταστάσεις, το χιούμορ βοηθάει.