Η "Ένωση Απανταχού Ευρυτανισσών για την Αειφόρο ανάπτυξη της Ευρυτανίας" και ο "Σύλλογος των Απανταχού Πρασιωτών Ευρυτανίας" «Το Κυπαρίσσι» πραγματοποιούν εκδήλωση για την παρουσίαση των βιβλίων «Πρασιά Ευρυτανίας» Α’ και Β’ μέρος,του καθηγητή Βασιλείου Γ. Χαλαστάνη .  Η εκδήλωση θα διεξαχθεί τη Δευτέρα 27 Μαρτίου 2017, στις 7 το απόγευμα, στην αίθουσα κοινωνικών εκδηλώσεων «Αθηναίων Πολιτεία», στο Θησείο (οδός Αποστόλου Παύλου & Ακάμαντος 1-150 μέτρα απο την στάση του ηλεκτρικού).

Ομιλητές θα είναι η Αρχιτέκτων Μηχανικός ΕΜΠ κ.Μαρία Παπαϊωάννου, και ο Δημοσιογράφος κ.Ηλίας Προβόπουλος, ενώ η αποφώνηση θα γίνει από τον ίδιο τον συγγραφέα. Την όλη εκδήλωση θα συντονίζει ο Αστ. Δ/ντης ε.α. και συγγραφέας κ.Κώστας Μπουμπουρής. Για πληροφορίες μπορείτε να καλείτε στα  τηλέφωνα 6934246992 και 6976706283.

Πρασιά Ευρυτανίας.Ήθη και έθιμα

Το νέο βιβλίο του καθηγητή κ.Χαλαστάνη  είναι αφιερωμένο στους λαϊκούς τεχνίτες και καλλιτέχνες του χωριού και ασχολείται με την καταγραφή της Εθιμικής Λαογραφίας του τόπου.Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου περιέχονται έθιμα του λαϊκού μας βίου και πολιτισμού σχετικά με τη λατρεία, την κοινωνική οργάνωση, την ιατρική, τις προλήψεις, τις δεισιδαιμονίες και τη μαντική.

Στο δεύτερο κεφάλαιο περιέχονται παραδοσιακά στοιχεία για τους οικισμούς του χωριού , την αρχιτεκτονική τέχνη (κατεργασία υλικών, κατασκευή κατοικίας, επίπλωση, θέρμανση, βοηθητικοί χώροι, ναοί), την υφαντική τέχνη (επεξεργασία υλικών, ενδυμασία, πλέξιμο, κέντημα), τη μουσική (μουσικά όργανα και οργανοπαίκτες) καθώς και άλλες λαϊκές τέχνες (ψάλτες, σιδηρουργοί, φωτογράφοι, κομμωτές, καλαϊτζήδες).

Σε σύντομο σχόλιο του ο κ.Χαλαστάνης στο "VP" αναφέρει..

"Η καταγραφή και η μελέτη των τοπικών εθίμων συνδέεται άμεσα με τον λαϊκό μας πολιτισμό. Ο πολιτισμός αυτός έχει συνέχεια χιλιάδων χρόνων και μας παραπέμπει τόσο στο απώτερο όσο και στο πρόσφατο παρελθόν του τόπου μας. Στη μακραίωνη πορεία της ανθρώπινης ζωής οι κάτοικοι της περιοχής μας δημιούργησαν ισχυρούς δεσμούς με το φυσικό περιβάλλον, με τη γη που γεννήθηκαν και έζησαν, με τον τόπο του οποίου αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι. Τα έθιμα εκφράζουν αυτή τη διαχρονικότητα της ανθρώπινης παρουσίας και η προσπάθεια καταγραφής τους συμβάλλει στη γενικότερη διερεύνηση της ιστορίας του λαού μας.

Οι ξενικές επιδράσεις των τελευταίων δεκαετιών άσκησαν αρνητικό και καταστρεπτικό ρόλο στους δεσμούς μας με το παρελθόν και τις παραδόσεις μας. Πολλά από τα ήθη και τα έθιμα του λαϊκού βίου  σύντομα λησμονήθηκαν, γιατί η μετανάστευση από τη μία και η ξενομανία από την άλλη διαδραμάτισαν καταλυτικό ρόλο προς αυτή την κατεύθυνση. Παρήγορη ωστόσο είναι τόσο η προσπάθεια καταγραφής και αναβίωσης των τοπικών εθίμων που παρατηρείται τελευταία όσο και η ανταπόκριση των ανθρώπων να συμμετέχουν στα λαϊκά δρώμενα που αποδεικνύουν πόσο μεγάλη είναι και η ανάγκη του λαού να γνωρίζει τις ρίζες του και να επανασυνδεθεί με τον πολιτισμό του. Αυτονόητο  πρέπει να θεωρούμε το ζήτημα πως τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στοιχεία ενός τόπου είναι αναπόσπαστα δεμένα με την ευρύτερη περιοχή και με τη ζωή ολόκληρου του έθνους και δεν περιορίζονται στα στενά πλαίσια μιας μόνο γεωγραφικής περιοχής.

Ευθύνη όλων μας, και ιδίως των πνευματικών ανθρώπων, είναι η καταγραφή και διάσωση των παραδόσεων, αφενός γιατί πρέπει να διαφυλάξουμε την πολιτιστική μας κληρονομιά και αφετέρου γιατί οφείλουμε να διευρύνουμε τις γνώσεις μας και τους πολιτιστικούς μας ορίζοντες μέσα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας στον ανά χείρας τόμο ασχοληθήκαμε με την καταγραφή της Εθιμικής Λαογραφίας στο χωριό μας.

Στο πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου περιέχονται έθιμα του λαϊκού μας βίου και πολιτισμού σχετικά με τη λατρεία, την κοινωνική οργάνωση, την ιατρική, τις προλήψεις, τις δεισιδαιμονίες και τη μαντική. Στο δεύτερο κεφάλαιο περιέχονται παραδοσιακά στοιχεία για τους οικισμούς του χωριού μας, την αρχιτεκτονική τέχνη (κατεργασία υλικών, κατασκευή κατοικίας, επίπλωση, θέρμανση, βοηθητικοί χώροι, ναοί), την υφαντική τέχνη (επεξεργασία υλικών, ενδυμασία, πλέξιμο, κέντημα), τη μουσική (μουσικά όργανα και οργανοπαίκτες) καθώς και άλλες λαϊκές τέχνες (ψάλτες, σιδηρουργοί, φωτογράφοι, κομμωτές, καλαϊτζήδες).

Ευελπιστώ ότι και αυτό το έργο μου θα έχει την ίδια θετική ανταπόκριση των συγχωριανών μας, όπως συνέβη και με την έκδοση του βιβλίου μου Πρασιά Ευρυτανίας Α΄ Μέρος το έτος 2005.

Για την περάτωση της εργασίας ευχαριστίες οφείλω κατ' αρχάς στον ομότιμο καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Δημήτριο Γόνη για τις διορθώσεις στο κείμενο και τις παρατηρήσεις του και ακολούθως στους συγχωριανούς μας:  Χρήστο Κουτρομάνο, δικηγόρο,  για τις εύστοχες υποδείξεις κατά την τελική διαμόρφωση της εργασίας, Παναγιώτη Λιάσκο, καλλιτέχνη, για φωτογραφίες, πίνακες και σκίτσα, Κωνσταντίνο Τσιούνη και Δημήτριο Κουκουράβα για φωτογραφίες και σε όλους όσοι έδωσαν πολλά στοιχεία για τα έθιμα και τις παραδόσεις του χωριού μας και τα ονόματά τους αναφέρονται στη Βιβλιογραφία. Τέλος θερμές ευχαριστίες οφείλω στη σύζυγό μου Σεβαστή Χατζίνα, η οποία εκτός από τις φωτογραφίες μού συμπαραστάθηκε ποικιλοτρόπως καθ' όλη τη διάρκεια της συγγραφής της εργασίας και με παρώτρυνε να προχωρήσω στη δημοσίευσή της, παρ' όλη τη δυσχερή  οικονομική κατάσταση της παρούσας συγκυρίας".