Θρηνεί η Ευρυτανία τον θάνατο του 96χρονου καθηγητή Παναγιώτη Βλάχου.
Ο εκλιπών διετέλεσε για χρόνια καθηγητής φιλόλογος και Γυμνασιάρχης στο Γυμνάσιο Καρπενησίου, ενώ υπήρξε και Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης.Πολλοί είναι αυτοί που τον χαρακτήριζαν ως άνθρωπο που σε καθήλωνε με την ευρύτητα των γνώσεων του,τον συναρπαστικό λόγο του και την ρητορική του.
Το φιλολογικό επιστημονικό έργο του είναι πλούσιο, ένα μόνο μικρό μέρος μάς κατέλειπε στο 1.030 σελίδων βιβλίο του «Λόγοι και Μελετήματα Επίκαιρα και Διαχρονικά» (Αθήνα 2018). Αλλά, πέρα από αυτά, που αποτελούν σημαντικές πηγές για την ιστορία του τόπου μας, συνέγραψε και μια σειρά βιβλίων:
- Ο Στέφανος Γρανίτσας και η Λαογραφία της Ευρυτανίας
- Ευγένιος ο Αιτωλός και το φερώνυμον Ελληνομουσείον
- Ευγένιος ο Αιτωλός, ο ετκλεής του Γένους Διδάσκαλος
- Σύγχρονος Ελληνική αγωγή και διαχρονική δεοντολογία
- Παράδοσις και Πρόοδος εις την Παιδεία
- Ασματική Ακολουθία Οσίου Ευγενίου
- Η διδασκαλία των Αρχαλιων Ελληνικών αίτημα εθνικόν
- Προσκύνημα εις την Θεσσαλονίκην
- Το πρόβλημα της Παιδείας: Κρίσις και υπέρβασις
- Αξιολόγησις εκπαιδευτικών: Διοίκησις σχολείων κ.ά.
Επίσης δεκάδες είναι οι επιστημονικές εισηγήσεις σε επιστημονικά συνέδρια και συμπόσια, που φιλοξενούνται στα αντίστοιχα Πρακτικά τους.
Ο Ηλίας Λάμπρος ,Πρόεδρος Συνδέσμου Ευρυτάνων Λογοτεχνών & Συγγραφέων έγραψε το παρακάτω ποίημα στη μνήμη του καθηγητή Παναγιώτη Βλάχου:
ΠΡΟΣΤΡΕΧΩ ΣΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΣΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΕ
Βλέπω τὸν ἥλιο ν' ἀνατέλλει στὴ λογική σου δάσκαλε
φωτίζοντας τὶς βουνοκορφὲς τῆς εὐρυτανικῆς γῆς
ὅπου διαβαίνουν ἀναζητώντας τ' ἀγαθὰ τῶν ἡλιαχτίδων
τέκνα συμπατριωτῶν μὲ ρίζες στὰ μάτια τῆς Ἠοῦς
ποὺ τ' ἀχνοφῶς της ρέει ἀνάμεικτο στὰ λαγαρὰ νερὰ
τῶν ποταμῶν τοῦ πνεύματος χάριν εὐγενῶν σκοπῶν
σφυρηλατώντας ἀγόγγυστα ψυχὲς δύο καὶ πλέον γενεῶν
εἰσπράττεις ἱκανοποίηση μέγιστου βαθμοῦ ἕως τὰ μύχια
λὲς κι ὁ Θεὸς ἄνοιξε γιὰ σένα τοὺς κρουνοὺς τῆς ἀγάπης.
Συμπαραστάτες σου οἱ ἀρχαῖοι ποιητὲς καὶ φιλόσοφοι
ἀπὸ τὸν Ὅμηρο καὶ τὸν Ἡσίοδο μέχρι τὸν Πλωτίνο
σὲ συνδυασμὸ μὲ τοὺς εὐαγγελιστὲς καὶ τοὺς ἱεράρχες
νιώθω τὶς λέξεις καὶ τὶς ἔννοιές σου σμιλεμένες περίτεχνα
εὐθαρσῶς νὰ στολίζουν τὸ οἰκοδόμημα τῆς φιλολογίας
ὅπου νέοι συνάδελφοι δραστηριοποιοῦνται ἀρκούντως.
Προστρέχω στὰ βιβλία σου πάλι καὶ πάλι διδάσκαλε
μοιάζουν μὲ πίνακες ζωγραφικῆς κάτω ἀπ' τὴ σελήνη
τά 'χω μαζί μου στὸ πλοῖο καθὼς πλέω στὶς σκέψεις σου.
