Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 86 ετών, ο Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Τατάρνας Ευρυτανίας, πατήρ Δοσίθεος Κανέλλος, σπουδαία εκκλησιαστική και πνευματική μορφή του τόπου. Τον τελευταία καιρό η υγεία του είχε επιδεινωθεί σημαντικά.
O πατήρ Δοσίθεος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1936. Από μικρή ηλικία ανδρώθηκε σε εκκλησιαστικό περιβάλλον και αφιερώθηκε στη λατρεία του μόνου αληθινού Θεού. Μυήθηκε στην τέχνη της ψαλμωδίας και της ευτάκτου επιτέλεσης των ιερών ακολουθιών από σοφούς εκκλησιαστικούς άνδρες.
Το 1956, προσήλθε ως δόκιμος μοναχός στην Ιερά Μονή Προυσού, και το 1959 εκάρη μεγαλόσχημος μοναχός και έλαβε το όνομα Δοσίθεος. Το 1961 εχειροτονήθη διάκονος, το 1963 πρεσβύτερος λαμβάνοντας ταυτόχρονα και το οφφίκιο του Αρχιμανδρίτου. Υπηρέτησε ως ιεροκήρυκας στην Ευρυτανία. Το 1969 ανέλαβε την ηγουμενία της Ιεράς Μονής Τατάρνης, την οποία και ανοικοδόμησε εκ βάθρων.
Έκτοτε, έχει ἀναπτύξει πλούσια πνευματική και ποιμαντική δράση, παραμένοντας συνειδητά μακρυά από κοσμικές ενασχολήσεις και διεκδικήσεις. Έχει συγγράψει πολλά βιβλία, διάφορα άρθρα και πολλές μελέτες.
Μεγάλη απώλεια για την Εκκλησία στην Ευρυτανία την Εκκλησία της Ελλάδος αλλά την Μεγάλη του Χριστού Εκκλησία, το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Ο κατ ‘εξοχήν Γέρων Δοσίθεος υπήρξε ένας από τους κορυφαίους γέροντες του τρέχοντος 21ου αιώνα με τεράστια σοφία, πείρα μόρφωση και σπουδαίο πνευματικό έργο. Γεννήθηκε στην Αθήνα. Μετά τις θεολογικές σπουδές του στην θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου
Αθηνών. Αφιερώθηκε δια βίου αρχικά ως Ιεροκήρυκας και Πνευματικός στην Ευρυτανία. Κατεστάθη Ηγούμενος και Νέος Κτήτωρ της Ιεράς Μονής Παναγίας Τατάρνης. Ίδρυσε το Γυναικείο Ησυχαστήριο Αγιας Μαρίας της Αιγυπτίας στο Μικρό Χωριό Ευρυτανίας και το γνωστό Ιερό Μετόχιο Αγίου Νεκταρίου Καρπενησίου. Τα βιβλία του περί την καλογερική μαγειρική συναρπαστικά . Άλλων τίτλων πνευματικου αγιολογικού, ιστορικού και ύμνολογικού περιεχομένου καθώς και διαλέξεις και ομιλιες του τον έκαναν γνωστό και αγαπητό πανελληνίως. Η αγάπη, σεβασμός, ηθική στήριξη του προς τον θεσμό του Οικουμενικου Πατριαρχείου υπήρξε παροιμιώδης και διδακτική.
Μετά την Ευρυτανία γεώργησε με πάθος και σπάνιο ενδιαφέρον, την Ιστορία, τα Ιερά και Όσια της Εκκλησίας Κωνσταντινουπολεως. Ενώ προσέφερε ανιδιοτελώς τις γνώσεις και τάλαντα του στην υπηρεσία του Οικουμενικών Πατριαρχών Δημητρίου και Βαρθολομαίου. Στην συνείδηση των πιστών στην Ευρυτανία πέρασε στην ιστορία ως ο ποιμήν μετά τον ποιμένα. Ο επίσκοπος μετά τον επίσκοπο της τοπικής εκκλησίας της ιεράς Μητροπόλεως Καρπενησίου.
