"Παρά την ποινικοποίηση πολλών μορφών έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας και την ολοένα πιο ενεργή παρέμβαση της δικαιοσύνης στο χώρο της οικογενειακής ζωής, διαπιστώνεται, κυρίως μετά και τον μεγάλο αριθμό γυναικοκτονιών που είδαν το φως της δημοσιότητας τα τελευταία χρόνια, ότι η γυναίκα ουδόλως προστατεύεται από την άσκηση βίας μέσα στην οικογένεια και στην εργασία και γι’αυτό θα πρέπει να δημιουργηθούν θεσμοί περισσότερο προσαρμοσμένοι στις καταστάσεις που υφίσταταi"».
Τα παραπάνω αναφέρουν οι Οικολόγοι Πράσινοι, οι οποίοι στη συνέχεια, «έχοντας σαν βασική αρχή την κατάργηση της πατριαρχικής δομής της κοινωνίας και των εξουσιαστικών σχέσεων ανάμεσα στα ζευγάρια», απαιτούν:
Στις περιπτώσεις άσκησης σωματικής βλάβης, απειλής, παράνομης βίας, να ακολουθείται η αυτόφωρη διαδικασία
Την εκπαίδευση των αρμόδιων υπηρεσιών και φορέων ώστε να αντιμετωπίζονται οι γυναίκες-θύματα βίας με σεβασμό και αξιοπρέπεια και να ενθαρρύνονται να καταγγείλουν τη βίαιη σε βάρος τους συμπεριφορά.
Να εισαχθεί ο όρος γυναικοκτονία, και να τιμωρείται ως επιβαρυντική περίσταση σε σχέση με την ανθρωποκτονία.
Τη λήψη ΟΛΩΝ των μέτρων προστασίας και στήριξης των επιζωσών βίας και των παιδιών τους, θυμάτων ή μαρτύρων, που περιλαμβάνει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης καθώς και την ενσωμάτωση τους στους Κώδικες Δικονομίας.
Την ενίσχυση των δομών στήριξης γυναικών, με διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας και την πλαισίωση και στελέχωσή τους με μόνιμο προσωπικό, ώστε να είναι σε θέση να παρέχουν αποτελεσματική ψυχοκοινωνική στήριξη, φιλοξενία και νομική εκπροσώπηση.
Τη δημιουργία υποδομών ΑΜΕΣΗΣ φιλοξενίας, χωρίς καμία γραφειοκρατία, για γυναίκες και παιδιά που αποκλείονται από τους ξενώνες και όσων χρειάζονται μακροπρόθεσμη φιλοξενία, της οποίας η διάρκεια θα λήγει με την επίλυση των βασικών προβλημάτων τους.
Τη θεσμοθέτηση ειδικού επιδόματος για τη στήριξη γυναικών και παιδιών που δραπετεύουν από την ενδοοικογενειακή βία, ιδιαίτερα όσων, έστω και προσωρινά, δεν είναι επιλέξιμες για τα συνήθη επιδόματα (π.χ. ΕΕΑ, επίδομα ενοικίου, Α21).
Την παροχή νομικής βοήθειας με την διεύρυνση των εισοδηματικών κριτηρίων, τουλάχιστον για τις επιζώσες ενδοοικογενειακής βίας που έχουν παιδιά.
Την ενίσχυση της ιατροδικαστικής υπηρεσίας για θύματα βίας, 24/365.
Τη θέσπιση κανόνων δεοντολογίας για την αντιμετώπιση του σεξισμού και της υποτίμησης της γυναίκας από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Την δημιουργία κανόνων και προϋποθέσεων για την εξάλειψη της βίας και παρενόχλησης στον κόσμο της εργασίας.
Την ιδιαίτερη προστασία γυναικών που ανήκουν σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες όπως μετανάστριες, πρόσφυγες, ρομά, ασυνόδευτες ανήλικες, αποφυλακισμένες, ΑΜΕΑ, ηλικιωμένες, ομοφυλόφιλες, άστεγες και τα θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης, με τη δημιουργία θεσμών που θα έχουν στόχο την ανεξαρτητοποίησή τους από τα ποικίλα δεσμά που υφίστανται.
