Καθώς η ανθρωπιστική κρίση στη Λωρίδα της Γάζας βαθαίνει, χιλιάδες παιδιά βρίσκονται σε κίνδυνο θανάτου από την πείνα – Ένας λιμός που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του κόσμου

 Η εικόνα ενός παιδιού με βαθουλωμένα μάγουλα, πρησμένη κοιλιά και άδεια μάτια δεν είναι από κάποιο ιστορικό αρχείο, ούτε από ξεχασμένα μέρη της γης. Είναι από τη Γάζα. Σήμερα.

Η ανθρωπιστική καταστροφή στη Λωρίδα της Γάζας έχει πάρει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Σύμφωνα με τον ΟΗΕ και διεθνείς ΜΚΟ, η περιοχή βρίσκεται στα πρόθυρα ολοκληρωτικού λιμού, με τα παιδιά να πληρώνουν το πιο βαρύ τίμημα. Η πρόσβαση σε τρόφιμα είναι σχεδόν ανύπαρκτη σε πολλές περιοχές, και τα νοσοκομεία δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τα χιλιάδες περιστατικά σοβαρού υποσιτισμού.

 Μια ανθρωπιστική καταστροφή χωρίς προηγούμενο

Η κατάσταση επιδεινώνεται καθημερινά. Η ισραηλινή πολιορκία, οι περιορισμοί στην είσοδο ανθρωπιστικής βοήθειας, οι καταστραμμένες υποδομές και ο εκτοπισμός εκατοντάδων χιλιάδων οικογενειών έχουν οδηγήσει σε μια πρωτοφανή επισιτιστική κρίση. Σύμφωνα με την UNICEF, πάνω από 500.000 παιδιά στη Γάζα βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο ασιτίας.

"Βλέπουμε παιδιά ηλικίας 1 και 2 ετών που ζυγίζουν όσο ένα νεογέννητο", δηλώνει γιατρός από τη Ράφα. "Οι μητέρες δεν έχουν καν γάλα να τα θηλάσουν."

Πείνα: Ένα όπλο πολέμου;

Η διεθνής κοινότητα καταγγέλλει ότι η ασιτία χρησιμοποιείται ως όπλο πολέμου, κάτι που απαγορεύεται ρητά από το Διεθνές Ανθρωπιστικό Δίκαιο. Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ έχει εκφράσει «βαθύτατη ανησυχία» για τη χρήση λιμού ως μέσο πολιορκίας, ενώ ανθρωπιστικές οργανώσεις κάνουν λόγο για «εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».

Παρά τις συνεχείς εκκλήσεις για ανεμπόδιστη πρόσβαση της ανθρωπιστικής βοήθειας, φορτία με τρόφιμα και φάρμακα είτε καθυστερούν, είτε απορρίπτονται στα σύνορα, ενώ άλλα λεηλατούνται. Το αποτέλεσμα; Άδεια καταφύγια, βρασμένο νερό για δείπνο, παιδιά που κοιμούνται πεινασμένα – και που συχνά δεν ξυπνούν ποτέ.

Ο αντίκτυπος σε μια ολόκληρη γενιά

Η μακροχρόνια πείνα δεν σκοτώνει μόνο – αφήνει μόνιμες βλάβες. Παιδιά που επιβιώνουν από την ασιτία συχνά εμφανίζουν αναπτυξιακές καθυστερήσεις, νοητικά προβλήματα, και ανεπαρκές ανοσοποιητικό σύστημα. Μια γενιά Παλαιστινίων παιδιών κινδυνεύει να στιγματιστεί για πάντα – όχι από τις βόμβες, αλλά από την πείνα.

Η σιωπή δεν είναι ουδέτερη

Μέσα σε αυτό το σκοτεινό σκηνικό, η σιωπή του διεθνούς πολιτικού συστήματος φαντάζει εκκωφαντική. Η ασιτία παιδιών δεν είναι "παράπλευρη απώλεια", είναι μια ηθελημένη συνέπεια ενός πολέμου που αγνοεί τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Η Γάζα δεν χρειάζεται μονάχα λέξεις συμπόνιας. Χρειάζεται δράση. Τώρα.