Καλό μήνα.Καλή Άνοιξη..
Παντού στην Ελλάδα επικρατεί η συνήθεια να δένουμε στο αριστερό, ή και στα δύο χέρια λίγο πιο πάνω από τον καρπό, ένα βραχιολάκι από κόκκινη και λευκή κλωστή. Η κλωστή αυτή μπαίνει στην πρώτη Μαρτίου, και πέφτει από μόνη της, ή βγαίνει την τελευταία μέρα του Μαρτίου, από όπου και πήρε το όνομα «Μάρτης».
Είναι ένα έθιμο σύμφωνα με το οποίο αυτός που φορά το Μάρτη, κυρίως τα μικρά παιδιά, προστατεύονται είτε από ασθένειες γενικά ή «για να μην τα κάψει ο ήλιος» / για να «μην τα μαυρίζει ο ήλιος» ή για να «μην τα πιάνει το μάτι». Συμβολικά το λευκό και το κόκκινο χρώμα τα συναντάμε συχνά στη δεισιδαιμονία όταν είναι να αποτρέψουμε κάποιο κακό.
Για το Μάρτη κυκλοφορούν πολλές παροιμίες που έχου σχέση με τον καιρό. Για να δούμε μερικές:
-Μάρτης είναι χάδια κάνει, πότε κλαίει, πότε γελάει.
-Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα.
-Ο Αύγουστος για τα πανιά κι ο Μάρτης για τα ξύλα.
-O Μάρτης ο κλαψόγελος.
-Κάλλιο Μάρτης καρβουνιάρης, παρά Μάρτης λιοπυριάρης.
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος, εφτά φορές χιόνισεκαι πάλι το μετάνιωσε που δεν εξαναχιόνισε!
-Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης.
-Μάρτης κλαψής, θεριστής χαρούμενος.
-O Mάρτης το πρωί χιόνισε, κι ο γάιδαρος ψόφησε (από το κρύο). Το μεσημέρι βρώμισε (από τη ζέστη), και το βράδυ τον πήρε το ποτάμι (από τη βροχή).