του Γιάννη Γιαννακόπουλου Στη πλατεία του χωριού Στένωμα της Ευρυτανίας υπάρχει μία προτομή που δεν απεικονίζει κάποιον ήρωα της επανάστασης, ένα σπουδαίο εθνικό πρόσωπο ή ευεργέτη. Απεικονίζει την μαμή του χωριού, Γιαννώ Λάζου. Η Γιαννιώ Λάζου γεννήθηκε το 1878 και πέθανε το 1975. Υπήρξε για πολλά χρόνια η μοναδική μαμή και πρακτική γιατρός της περιοχής. Η προσφορά της υπήρξε τεράστια τότε που τα χρόνια ήταν δύσκολα για την επαρχία και πολύ δυσκολότερα για τη δυσπρόσιτη Ευρυτανία, ιδιαίτερα τους χειμώνες, που οι μετακινήσεις ήταν αδύνατες. Η Γιαννιώ προσέφερε αφιλοκερδώς της υπηρεσίες της όχι μόνο στο Στένωμα αλλά και στα γύρω χωριά.…

Γράφει η Χαρά-Χαρίκλεια Βλαχάκη Οι πατλιές από τους θάμνους και τα βάτα κοντεύουν να κλείσουν το μισό χωράφι, τα χόρτα έχουν φτάσει κοντά ένα μέτρο, πουθενά προβατάκια να το βοσκήσουν, κάποτε σε ένα τέτοιο χωράφι θα έκαναν πάρτι...πρέπει να πέρασε πολύς καιρός να το επισκεφτεί ο ιδιοκτήτης του, πιθανόν κάποιος κυνηγός να ήταν ο τελευταίος που το περπάτησε ..........Στέκεσαι καταμεσής του χωραφιού και κοιτάζεις ολόγυρα, στην θέα που αντικρίζεις σε πιάνει ρίγος, σκέτη εγκατάλειψη. Κοιτάζεις τις γέρικες κουφαλιασμένες ελιές....ευλογημένα δέντρα!!! Σε πιάνει το παράπονο να τις θωρείς ακλάδευτες, αμάζευτες, κανείς δεν ασχολείται πια με δαύτες, ξεχασμένες όπως και τόσα άλλα....μα…

Παναγραφιώτικο προσκλητήριο του οικονομολόγου & αυτοδιοικητικού Βαγγέλη Κατσιφού Πατριώτες μου Αγραφιώτες, Είμαστε τα «Άγραφα» της ιστορίας & του πολιτισμού (εικονομαχία 741 μχ, συνθήκη Ταμασίου 1525, Ελληνομουσείο Αγράφων-Βραγγιανά 1661-1781, κλέφτες & αρματολοί 1525-1821, σύνορα του 1ου κράτους 1828-81, εθνική αντίσταση 1941-44, ο ολέθριος “διαχωρισμός” 1945-49,..... «Τα άγρια και τα ήμερα του βουνού και του λόγγου»), ...., με 15 χιλ κατοίκους το 1970. Σήμερα είμαστε τα ερημωμένα 32 Αγραφοχώρια των 3 χιλ. κατοίκων, που καταντήσαμε «πραγματικά Άγραφα» αναπτυξιακά & πνευματικά. 1. Ζούμε 3πλή κρίση (έργο του δικομματισμού). Aπό 10ετίες πνευματική & πολιτική, από 2008 οικονομική. Το σύστημα απέτυχε. Διαφθορά, μίζα, διαπλοκή, σπατάλες…

Του Θέμου Αναστασιάδη-Πρώτο θέμα Βασικά δεν έκανα ρεπορτάζ, αλλά πετάχτηκα οικογενειακά για μιάμιση μέρα στο πανέμορφο Καρπενήσι, την επομένη των Χριστουγέννων. Γιατί και βουνά ήθελα και να αποφύγω τον συνωστισμό των «τετραήμερων» που τα απεχθάνομαι σαν και τι ήθελα, αλλά και να γλιτώσω από τα χιόνια που δεν τα γουστάρω ήθελα. Οπότε 27 Δεκεμβρίου, στο Μεγάλο Χωριό, όπου σας συστήνω να μείνετε αν δεν θέλετε... πολυκοσμία μες στην πολύ καθαρή και τακτοποιημένη πόλη της Ευρυτανίας και η θερμοκρασία το μεσημέρι έδειχνε 15 βαθμούς με απόλυτη ηλιοφάνεια. Τι καλύτερο για να επισκεφθείς την ιστορική Μονή Προυσού, που είναι, πού αλλού, στον…

Γράφει ο Μενέλαος Παπαδημητρίου ΣΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ στο τραπέζι, τα παλιά χρόνια στην Αργιθέα, η μάνα έβαζε το ΧΡΙΣΤΟΨΩΜΟ!!! Πως αυτό γίνονταν όμως έχει σημασία: Γίνονταν από φρεσκοαλεσμένο καλαμποκίσιο αλεύρι. Την παραμονή, σαν χτές, με το σουρούπωμα πήγαιναν οι Αργιθεάτισσες γυναίκες στη βρύση και έπαιρναν το αμίλητο-το άκριτο νερό ως εξής: Έπαιρναν τη βαρέλα η το γκιούμι και στην ποδιά τους λίγο ψωμί, σπορήματα, λίγο βούτυρο και καμμιά δεκάρα ή 20άρα.Φτάνοντας στη βρύση την άλειφαν με το βούτυρο, έρριχναν το ψωμί και τα σπορήματα στη βάση της που έρρεε το νερό και με τη δεκάρα την σταύρωναντρείς φορές λέγοντας: Όπως…

του Γιώργου Κόκουβα «Κάνε Πάσχα στο χωριό, και Χριστούγεννα στην πόλη», λέει η λαϊκή σοφία. Εμείς αυτή τη χρονιά –επειδή η λαϊκή σοφία γενικώς δεν μας ωφέλησε ιδιαίτερα μέσα στο 2016- αποφασίζουμε να αντιστρέψουμε τις συνήθειες και τις παραδόσεις… προς το παραδοσιακότερο. Φτιάχνουμε βαλίτσες με ζεστά ρούχα, αποχαιρετάμε την πρωτεύουσα –και τους ευσεβείς πόθους για γιορτές σε άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες- και παίρνουμε τον εορταστικό δρόμο προς το χωριό. Θυμόμαστε τα μέρη που μεγαλώσαμε, επιστρέφουμε στα παλιά μας λημέρια και, για όσους προτιμούν οικογενειακά Χριστούγεννα, ψηφίζουμε το ανάλογο περιβάλλον, το χωριό –είτε το δικό μας, είτε των φίλων μας, είτε οποιαδήποτε…