“ Ένας γιατρός πού ζει στη Λαμία μου διηγήθηκε το εξής περιστατικό. Μια μέρα στην αίθουσα αναμονής του ιατρείου μου βλέπω δύο γεροντάκια, κοιτάζονται για λίγο και ρίχνονται ο ένας στην αγκαλιά του άλλου αγκαλιάζονται και φιλιούνται ατελείωτα. Απορώ και ρωτάω τί συμβαίνει. Ο ένας μου απαντά. - Ετούτον εδώ τότε στον εμφύλιο εγώ τον είχα καταδώσει να τον πιάσουν.... Κάποια στιγμή αργότερα με βρήκε και με σάπισε στο ξύλο!!!! Γι'αυτό αγκαλιαζόμαστε γιατί αφήσαμε πίσω αυτά που μας κάνανε κακό... Αυτή είναι η Ελληνική ψυχοσύνθεση. Μίσος, Αγάπη, Πάθος και φιλία σε μεγάλες ποσότητες. Διαδέχονται άλληλα με αδιανόητους τρόπους το απόλυτο αντίθετο της χρονοκτόνου παράνοιας.... Αυτοί δεν μαλώνουν για τα δικά μας προβλήματα ....Ο λαός πρέπει να παραμείνει ενωμένος!!!!!! ”