Μεγαλόπρεπα και με κάθε εκκλησιαστική λαμπρότητα, ο πιστός λαός του Καρπενησίου υποδέχτηκε το απόγευμα της Κυριακής το Ιερό Λείψανο του Ευαγγελιστού και Αποστόλου Λουκά από την Κορίτσα Κλειτσού Ευρυτανίας.
Η επίσημη υποδοχή πραγματοποιήθηκε στον κόμβο στη θέση «Ρίζωμα», ενώ στη συνέχεια θα ακολούθησε λιτανεία προς τον Ιερό Ναό Παναγίας Καρπενησίου όπου τελέστηκε εσπερινός και παράκληση. Το Ιερό Λείψανο θα παραμείνει προς αγιασμό των πιστών μέχρι και τις 30 Ιουλίου 2017 και Ναός θα παραμένει ανοικτός από τις 7:00 το πρωί μέχρι τις 7:00 το απόγευμα.
Το ιερό λείψανο του Αγ.Λουκά στον Κλειστό Ευρυτανίας
Εἶναι γνωστὸ στοὺς περισσοτέρους, οἱ ὁποῖοι κατάγονται ἀπό τή ΣτερεάἙλλάδα, ὅτι στὸ Χωρίο τῆς Εὐρυτανίας ΚΛΕΙΤΣΟΣ καὶ στὸν οἰκισμὸ Κορίτσης, τῆς Κοινότητος παλαιότερα, τώρα Δημοτικοῦ Διαμερίσματος Κλειτσοῦ τοῦ Δήμου Φουρνᾶς, ἔχει θησαυρισθῆ ἀπὸ τοὺς Βυζαντινοὺς χρόνους «κειμήλιον πανθαύμαστον» ἡ «ζωγραφικὴ χεὶρ –τμῆμα- μεθ’ ἱεροῦ ὄνυχος λαμπρῶς κεκοσμημένα» τοῦ τρίτου Εὐαγγελιστοῦ, Ἰατροῦ ἀγαπητοῦ καὶ πρώτου Ἱστορικοῦ τῆς Ἐκκλησίας μας Ἁγίου Λουκᾶ. «Φυλάσσονται μέσα σὲ ἀργυρὴ θήκη ἐκπληκτικῆς ἀσημουργικῆς τέχνης ἀπὸ ἑπτὰ περίπου αἰώνων καὶ ἀποτελοῦν Βυζαντινὴ Κληρονομιὰ ὅλων τῶν Εὐρυτάνων καὶ τῶν Κλειτσιωτῶν εἰδικώτερα»(1).
Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης Νεόφυτος ὁ Ζ΄ τὸ 1799(2), ὁ Ἐπίσκοπος Λιτζᾶς καὶ Ἀγράφων Δοσίθεος ὁ Σοφαδίτης τὸ 1795 καὶ ὁ Λιτζᾶς καὶ Ἀγράφων Ἰάκωβος τὸ 1797, μιλοῦν ἐγκωμιαστικὰ γιὰ τὸ Ἱερὸ Λείψανο. Τὸ Ἱερὸ Κειμήλιο τοῦ Ἁγίου Λουκᾶ ἔφθασε στὴν περιοχὴ τοῦ Κλειτσοῦ τὸ 1357 ἢ 1358, ἀπὸ ἕνα ἀξιωματικό του αὐτοκράτορα Νικηφόρου Β΄. Ὁ αὐτοκράτορας εἶχε πάρει ὡς εὐλογία ἀπὸ τὸ Πατριαρχεῖο τὸ Τίμιο Λείψανο καὶ τὸ ἔφερνε πάντοτε μαζί του κατὰ τὶς μάχες ἐναντίον τῶν τουρκαλβανῶν ποὺ λυμαίνονταν τότε τὴν περιοχὴ τῆς Εὐρυτανίας καὶ τῶν Ἀγράφων.
Σὲ μάχη ὅμως κοντὰ στὸ Ἀγγελόκαστρο Αἰτωλοακαρνανίας σκοτώθηκε ὁ Νικηφόρος καὶ ὁ εὐσεβὴς ἀξιωματικός του μετέφερε μὲ εὐλάβεια καὶ παρέδωσε τὸ Λείψανο σὲ Μετόχι τῆς πολὺ γνωστῆς στὰ χρόνια ἐκεῖνα Γυναικείας –μᾶλλον- Ἱερᾶς Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Νικολάου τοῦ Νέου τοῦ ἐν Βουνένοις, χρονολογουμένης ἀπὸ τὸ 1282 μ. Χ. καὶ εὑρισκομένης στὸν Οἰκισμὸ Κορίτσα τῆς Κώμης Κλειτσοῦ τῶν Ἀγράφων, ἡ ὁποία, ἄς σημειωθῆ, σήμερα εἶναι Ἐνοριακὸς Ναός(3). Τὸ Μετόχι τῆς Μεγαλόχαρης Κυρίας Θεοτόκου, εὑρισκόμενο λίγα χιλιόμετρα πιὸ κάτω ἀπὸ τὴν Ἱερὰ Μονή, στὴ θέση Παναγιὰ –σήμερα Ἅγιος Κυπριανὸς - ἐφιλοξένησε μὲ συγκίνηση τὸ οὐράνιο δῶρο, τὸ παρέδωσε ὅμως στὴν κυρίαρχη Μονή, ὡς ὤφειλε, λίγο πρὶν ἀπὸ τὴν καταστροφή της ἀπὸ τὶς ὀρδὲς τῶν ἀλβανιστῶν.
